گرفتند، صداى ناله‌اى از اين‌تنه درخت به جهت دورى از پيامبر به گوش رسيد. پيامبر دستور دادند تا آن تنه درخت را در همانجا دفن كنند كه اكنون در سمت راست محراب قرار گرفته است. به جهت اين صداى ناله، آن را استوانه حنانه ناميده‌اند.

مأذنه‌بلال:

مأذنه‌بلال، وسط روضه مقدسه و مقابل‌منبر پيامبر، در جايگاهى به ارتفاع دو متر قرار گرفته كه محل اذان بلال، مؤذن پيامبر است. اكنون هم، مؤذن مسجدالنبى در اين جايگاه اذان مى‌گويد.

صفّه:

بعداز هجرت پيامبر (ص)، مسلمانان مكّه به مدينه مهاجرت كردند. به دليل اينكه هيچ‌گونه امكاناتى در دست نداشتند، تعدادى از آنها توسط اهالى مدينه اسكان داده شدند. اما عده‌اى ديگر مأوا و مسكن نداشتند و مدتى طول‌كشيد تا در محل مناسبى‌مسكن گرفتند. در اين مدت، اين افراد در قسمتى از مسجدالنبى اسكان داده شدند و به اندك غذايى بسنده مى‌كردند. اين مكان به صفّه معروف شد. برخى افراد معروف صفّه‌نشين عبارتند از: ابوذر غفارى، سلمان فارسى، مقداد بن اسود، بلال.

در روايتى از امام صادق (ع) نقل شده كه به نقل از پدرانش فرمود: «رسول‌اللّه به اصحاب صفّه سر مى‌زد؛ زيرا آنان ميهمانان رسول خدا بودند و خانواده و مال و دارايى خود را ترك كرده و به مدينه هجرت كرده‌اند و رسول خدا آنان را در صفّه اسكان داده بود. تعداد آنان چهارصد نفر بود كه رسول خدا هر صبح و شام بر آنان سلام مى‌كرد.»

زمينى اختصاص داده شده به اهل صفّه 96 متر بود كه در منتهى‌اليه شرقى مسجد، هنگام ورود از باب جبرئيل، مقابل شبكه‌هاى ضريح در سمت راست قرار دارد.