را كه عمرى همچون مرغ در قفس به اشتياق زيارت و حضور در مزارشان بال و پر زده‌ايم به تماشا بنشينم اكنون در كنار پيغمبر اكرم قرار داديم. آرى؛ با تمام وجود اين را لمس مى‌كنيم كه آن بزرگوار فرمود: هر كس بعد از فوت من قبر مرا زيارت كند، مانند كسى است كه در زمان حياتم به سوى من هجرت كرده است.

آرى؛ به ديدار و زيارت پيامبرى آمده‌ايم كه خداى متعال در قرآن مجيد فرمود: «انا ارسلناك شاهدا»؛ اى پيغمبر من تو را فرستادم كه شاهد باشى. حال بايد پرسيد پيغمبر اكرم شاهد بر چيست؟ امروز كه وجود مادى پيغمبر براى ما قابل رؤيت نيست، لكن آن وجود مقدس را در آينه آيات و روايات كه ملاحظه مى‌كنيم؛ اين وجود چه چيزى را نشان مى‌دهد و شاهد بر چيست؟

خداوند متعال در قرآن مجيد اين انسان والا را از جهت ايمان چنين معرفى مى‌فرمايد: «آمن الرسول بما انزل اليه من ربه»[1]؛ پيامبر (ص) به آنچه خداوند به او نازل كرده است ايمان دارد.

وقتى در باب عبادت و بندگى به اين وجود مقدس مى‌نگرى، مى‌بينى آن‌قدر پيامبر اكرم (ص) در عبادت‌كوشابود كه خداوند متعال خطاب به او فرمود: «طه ما انزلنا عليك القرآن لتشقى»؛[2] اى رسول، ما قرآن را نازل نكرديم كه تو (از كثرت عبادت) خود را به رنج افكنى.

در باب اخلاق انسانى كه خداى متعال آن مدال افتخار را بر سينه ايشان نصب مى‌كند كه: «انك لعلى خلق عظيم».[3] آيا در عالم اخلاقى بهتر از اخلاق پيغمبر اكرم مى‌توانيد پيدا كنيد؟ انس و الفت او گرمى‌

[1] - بقره، آيه 285.

[2] - طه، آيه 102.

[3] - القلم، آيه 4.