شتافت و به شهادت رسيد. پيامبر فرمودند: مشاهده كردم كه ميان زمين و آسمان، فرشتگان مشغول غسل دادن او بودند؛ لذا حنظله به‌ «غسيل‌الملائكه» شهرت يافت.

حنظله با اجازه پيامبر (ص) شب زفاف را سپرى كرد هنگامى كه مى‌خواست از خانه خارج شود همسرش چهار نفر را به عنوان شاهد طلبيد. چندى بعد از همسر حنظله پرسيدند: چرا گواهان را حاضر كردى؟ پاسخ داد: در شب عروسى‌مان در خواب ديدم كه درهاى آسمان گشوده شد و حنظله بالا رفت و درهاى آسمان بسته شد. دانستم كه فردا در جنگ شهيد مى‌شود از اين رو گواهان را حاضر كردم كه اگر صاحب فرزندى شدم مورد تهمت قرار نگيرم. همسر حنظله پس از گذشت ماههاى‌حمل فرزند، پسرى به‌دنيا آورد و نام او را عبداللّه‌گذاشت. عبداللّه‌نيز چون‌پدر، راه شهادت را پيمود و در دهه هفتم قرن‌اول در واقعه خونين حرّه در شهر مدينه به شهادت رسيد.

يكى ديگر از شهداى احد، عمروبن جموح است. او چهار فرزند خود را روانه جنگ كرد اما خود به علت مريضى از طرف خانواده‌اش از رفتن به جنگ منع شد؛ حتى پيامبر نيز او را از شركت در جنگ منع كردند، اما با اصرار وى به پيامبر، ايشان به خانواده‌اش فرمودند: او را منع نكنيد. شايد خداى متعال شهادت را نصيب او كند. هنگام حركت به سوى جبهه، زير لب زمزمه مى‌كرد كه: خدايا مرا به خانواده‌ام باز مگردان. عمرو در جنگ شركت‌كرد و به شهادت رسيد.

پس از شهادتش، همسرش پيكر او و يكى از فرزندانش و برادرش را بر روى شتر گذاشت تا به مدينه حمل كند. همين كه خواست از منطقه احد خارج شود و به سوى مدينه رود، شتر از حركت باز