اسم الکتاب : ميعاد نور المؤلف : شريعت، محسن الجزء : 1 صفحة : 137
علاوه بر خاشع بودن، بايد مجراى فيض و مايه
حيات باشد.
قرآن كريم مىفرمايد: «وانّ من الحجاره لمّا
يتفجرو منه الانهار و ان مِنها لما يشقق فيخرج منه الماءِ و انّ مِنها لما يَهبِط
من خَشتِه»[1]
بعضى از سنگها هستند كه از آنها جوىها جارى مىشود و بعضى سنگها
هستند كه مىشكافند و آب از دل آنها بيرون مىشود و بعضى از سنگها از بيم خدا فرو
مىريزند.
لذا خوب است ساعى ميان صفا و مروه با اين بينش سعى كند و اين چند صفت
سنگى را در خود زنده كند؛ يعنى خاشع بودن، مايه حيات ديگران بودن و ثابت و استوار
بودن. به اين جهت وقتى كه از عمل سعى فارغ مىشود داراى كمالات مذكور خواهد بود.[2]