مبانى مشروعيت در مردم‌سالارى دينى‌

حال نوبت به اين رسيده تا مبانى مشروعيت در مردم‌سالارى دينى، مورد بررسى قرار گيرد. براى انجام چنين امرى بايد به سراغ انديشه سياسى امام خمينى رفت؛ زيرا انديشه مردم‌سالارى دينى براى اولين بار توسط آن بزرگوار مطرح شد.

امام خمينى تمامى دستاوردهاى گرانبهاى علماى شيعه از عصر غيبت تا دوران معاصر را به عنوان بنيادهاى اساسى تكوين انديشه و ميراث پايدار معرفت سياسى و استحكام شأنيت تاريخى نظريه‌هاى خود پذيرفت‌ (نامدار، 1376، ص 202). نتيجه پذيرش اين دستاوردها همان بينش تاريخى پر قدرتى بود كه امام خمينى را با ميراث گذشته شيعيان در حوزه انديشه و جامعه پيوند مى‌زند. (همان، ص 203)

ايشان طى سخنانى در همين راستا در آستانه تشكيل حكومت اسلامى فرمودند:

«رژيمى كه به جاى رژيم شاه خواهد نشست رژيم عادلانه‌اى است كه شبيه آن رژيم در دموكراسى غرب نيست و پيدا نخواهد شد. ممكن است دموكراسى مطلوب ما با دموكراسى‌هايى كه در غرب هست، مشابه باشد اما آن دموكراسى‌اى كه ما مى‌خواهيم به وجود آوريم، در غرب وجود ندارد. دموكراسى اسلام كامل‌تر از دموكراسى غرب است». (صحيفه نور، ج 3، ص 13)

«حكومت جمهورى اسلامى مورد نظر ما از رويه پيامبر اكرم و امام على (ع) الهام خواهد گرفت و متكى به آراى عمومى ملت مى‌باشد و نيز شكل حكومت با مراجعه به آراى ملت تعيين خواهد شد. به پا داشتن حكومت جمهورى اسلامى مبتنى بر ضوابط اسلام متكى به آراى ملت». (همان، ص 27)

«ما با تكيه بر اسلام مى‌خواهيم به يارى خداوند حقيقتى خيره كننده را به دنيا معرفى كنيم». (همان، ج 4، ص 129)

«ما خواستار جمهورى اسلامى مى‌باشيم، جمهورى فرم و شكل حكومت را تشكيل مى‌دهد و اسلامى؛ يعنى محتواى آن فرم كه قوانين الهى است». (همان، ص 157)