دارد و مردم در اداره جامعه خويش شركت مى‌كنند. دموكراسى داراى محاسن و معايبى است كه طرفداران و مخالفان آن، همواره به آنها توجه كرده‌اند.

محاسن دموكراسى عبارت‌اند از:

-

مردم از قوانينى كه خود وضع مى‌كنند، تبعيت مى‌كنند.-

مردم مصلحت خود را بهتر از هر شخص ديگرى تشخيص مى‌دهند.-

حكومتهاى دموكراتيك كمتر وارد جنگ مى‌شوند.-

حكومتهاى دموكراتيك باعث رشد و توسعه مى‌شوند.-

حكومتهاى دموكراتيك با نابرابرى طبيعى انسانها سازگار هستند.[1] معايب دموكراسى عبارت‌اند از:

-

دموكراسى حكومت افراد جاهل، خودخواه و تهيدست است.-

هيچ‌وقت حكومت توده‌هاى مردم اتفاق نمى‌افتد و همواره گروهى برگزيده، حاكم مى‌شوند.-

دموكراسى حكومت هوى و هوس است و باعث پوچ‌گرايى مى‌شود.-

نظام بى‌ثباتى است و به سنتها حمله مى‌كند.[2] برخى در اين‌راه آن‌قدر افراط كرده‌اند كه گفته‌اند دموكراسى عقل كِرم و چنگال‌هاى ببر را دارد.[3] طرفداران دموكراسى دينى معتقدند مردمسالارى دينى محاسن دموكراسى را دارد و در عين حال معايب آن‌را ندارد زيرا در اسلام بر رقابت سالم بدون دروغ، غيبت، تهمت و ... تأكيد مى‌شود.

دموكراسى در تاريخ انديشه سياسى غرب مراحلى را پيموده است و امروزه دموكراسى بدون آزادى و احزاب سياسى را دموكراسى نمى‌دانند، زيرا تا آزادى نباشد امكان گفتگو و

[1] - حسين بشيريه، درس‌هاى دموكراسى براى همه، تهران: مؤسسه پژوهشى نگاه معاصر، 1380،( صص 195- 191)

[2] - همان،( صص 195- 191)

[3] - همان، ص 195.