-

تأييد ميزانى از آزادى و استقلال فرد در نظام سياسى مردمسالارى دينى، برخى در چارچوب قانون موضوعه اين موضوع را سازگار با شريعت و برخى ديگر مطابق با قانون شريعت مى‌دانند.-

اشاره به مشروعيت نظام مردمسالارى دينى مبتنى بر رضايت مردم، چه از نوع الهى يا الهى- مردمى، ولى رضايت مردم توافقى و ميزان رأى مردم در آن اختلافى است.-

اتفاق و اجماع‌نظر در مورد جايگاه عناصر نظارتى در كنترل و مهار قدرت سياسى، منتها در يك نظر تفويض شده از سوى حاكميت دينى و در نظر ديگرى تفويض نشده است.-

تأييد در مورد مشاركت سياسى مردم در نظام مردمسالارى دينى، ولى در يك نظر، مشاركت سياسى محدود، نيز كاربردى تلقى مى‌شود و در نظر ديگر مشاركت سياسى گسترده مدنظر است.-

توافق در مورد اجراى عدالت در نظام سياسى مردمسالارى دينى، اما اختلاف در مصاديق عدالت اجتماعى و سياسى است.-

تأسيس يك نظام مردمسالار براساس ضرورت و نيازهاى مردم مسلمان مورد تأييد هر چهار الگو است.-

در مجموع درباره از مفهوم مردمسالارى دينى مى‌توان گفت: «روش و شيوه زندگى سياسى مردمانى است كه نظام دينى را پذيرفته‌اند و اين نظام، دست‌كم تضمين‌كننده آزادى و استقلال، رضايت‌مندى، مشاركت سياسى مردم، اجراى عدالت اجتماعى- سياسى و در نهايت احساس حاكميت روح دين و شريعت در زندگى سياسى است.»