رفتار با اهل بغى و مانند آن، ميان سيرت علوى و مهدوى به صورت مطلق و به وجه كلّى چه نسبتى برقرار است و از روايات پيشوايان معصوم عليهم السّلام در اين‌باره چه استنباط مى‌شود. اهميت اين نكته از آن‌روى است كه پاسخ آن حكم اصل اوّلى را خواهد داشت كه در مقام فقدان دليل معتبر و يا تعارض ادلّه در موارد جزئى به آن مى‌توان رجوع كرد و حكم موارد جزئى را از آن مى‌توان استنباط نمود، هم‌چنان كه بر اهل تحقيق پوشيده نيست. به رغم اين‌كه احاديث فراوانى درباره انديشه مهدويت از پيشوايان دينى به دست ما رسيده، بسيارى از زواياى اين مسئله هم‌چنان پنهان مانده است. با بهره‌گيرى از اصول و ضوابط كلّى كه معصومان عليهم السّلام در ميان نهاده‌اند، گنج‌هاى پنهان اين مسئله را مى‌توان كاويد. اين اصول و ضوابط كلّى كه گاه در قالب جمله‌اى كوتاه بيان شده‌اند، سرشار از مفاهيمى بلند هستند كه از آنها بسيارى از جزئيات را مى‌توان استخراج نمود. اصل همانندى سيرت علوى و مهدوى، از اصول و ضوابط كلّى است كه در صورت اثبات آن به بسيارى از زواياى پنهان سيره امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف مى‌توان دست يافت. بنابراين اصل، بسيارى از موارد جزئى را كه نصّى خاص درباره چگونگى سيره امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف در دست نيست، با توجه به سيره امام على عليه السّلام مى‌توان كشف نمود.

خوش‌بختانه به نظر مى‌رسد درباره اصل همانندى سيره علوى و مهدوى، در منابع كهن و معتبر حديثى دو روايت معتبر وجود دارد. اين دو روايت كه بر هم‌گونى همه‌جانبه سيره امام على عليه السّلام و امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف دلالت مى‌كنند، بدين قرارند:

1. عن حماد بن عثمان قال: كنت حاضرا عند ابى عبد اللّه عليه السّلام إذ قال رجل:

اصلحك اللّه ذكرت ان على بن ابى طالب عليه السّلام كان يلبس الخشن يلبس القميص باربعة دراهم و ما اشبه ذلك و نرى عليك اللباس الجيد؟ قال: فقال له: انّ على بن ابى طالب عليه السّلام كان يلبس ذلك فى زمان لا ينكرو لو لبس مثل ذلك اليوم لشهر به فخير لباس كلّ زمان لباس اهله غير انّ قائمنا إذ اقام لبس ثياب على عليه السّلام و سار بسيرة علىّ؛ 23

حماد بن عثمان مى‌گويد: نزد امام صادق عليه السّلام بودم. مردى به آن حضرت عرض كرد خداوند شما را به صلاح ره‌نمون گرداند. فرموديد كه على‌