زمينه‌هاى فساد و تباهى اجتماعى، ستم و حرمت‌شكنى انسان‌ها به شدت كاسته مى‌شود و انسان‌ها با احترام به مقام و منزلت يك‌ديگر مى‌نگرند و كرامت اجتماعى براى تمام جوامع بشرى حاصل مى‌شود.

بنابراين، انسان در عصر ظهور، اقسام كرامت را در آغوش مى‌كشد، ولى اين بدان معنا نيست كه پروردگاران زمين و محور عالم و هستى به‌شمار آيد، بلكه جايگاه حقيقى خويش را بازمى‌يابد؛ زيرا انسان خود را همانند پروانه‌اى بر گرداگرد شمع هستى مى‌داند و در اين عرصه افتخار خود را در بندگى خدا، به انجام رساندن پروژه‌هاى آن جهانى و به كنار نهادن منافع و خواهش‌هاى دنيوى خويشتن مى‌داند و درواقع بازيافتن و ارج نهادن به منزلت آدمى با معنويت‌گرايى و تقواگرايى و رفتارهاى سازگار با اهداف دينى محقق مى‌گردد كه اين اصل، از مهم‌ترين اهداف حركت جهانى امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف به‌شمار مى‌آيد.

ب) بازگشت به فطرت و پاك‌نهادى‌

از نظرگاه اسلام، انسان داراى فطرتى پاك است و گرايش‌هاى بسيارى همانند طلب علم، حقيقت‌جويى، فضيلت‌خواهى، كمال‌طلبى، ميل به پرستش و عدالت‌خواهى، به منزله حقايق مشترك در ميان همه انسان‌ها وجود دارند. به تعبير قرآن، انسان حنيف و حق‌گراست و كشش به كمال و خير و حق به‌طور فطرى در او وجود دارد، اما او آزاد و مختار است و چه‌بسا از مسير خود منحرف شود و حق‌كشى و ستم را پيشه سازد. 20 براى نمونه، امروزه آدمى كه بايد كمال و هدف نهايى خويش را در ذات بارى‌تعالى و ارزش‌هاى فطرى خويش بازيابد، از آنها روى‌گردان شده و ناهنجارى‌ها و ناعدالتى‌ها و خودپرستى‌ها و ... را پيشه خويش ساخته است و تباهى، بحران‌هاى روحى و ادراكى و معاشرتى گريبان‌گير او گشته است.

انسان در عصر ظهور، به فطرت حقيقى خويش و حاكميت قوانين فطرى باز مى‌گردد كه اين امر، سبب رشد عدالت‌خواهى در ميان بشر مى‌شود و عدالت‌خواهى امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف به منزله امرى فطرى، همگان را به پذيرش قيام منجى مصلح وامى‌دارد. بنابراين، اصل منجى‌گرايى هم‌آهنگ و هم‌ساز با فطرت است.