سخن‌رانى رييس مجلس شوراى اسلامى، دكتر على لاريجانى در اختتاميه چهارمين همايش بين‌المللى دكترين مهدويت‌

بسم اللّه الرحمن الرحيم‌

هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‌ وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ. 1

از جناب آقاى پورسيد آقايى و همه دوستان ايشان كه در اين امر مهم تلاش وافر نمودند، سپاس‌گزارم.

درباره امام زمان عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف آن قدر مباحث متنوع و مؤثر و لازم وجود دارد كه تنها در يك كنفرانس يا همايش نمى‌توان بررسى كرد. اما گزارش‌هايى كه در اين كنفرانس در كميته‌هاى سياسى و فرهنگى بيان شد، نشان مى‌دهد كه به نكات مهمى در اين همايش توجه شده و اين خيلى باعث مسرت است كه از اين فرصتى كه صاحب‌نظران در موضوع مهدويت به تأمل نشستند، در ابعاد مختلف استفاده مى‌شود.

بنده بنا ندارم كه در اين بحث در تنوعى كه در موضوع مهدويت از ولايت تكوينى تا تشريعى و بحث حكومت، دولت و ويژگى‌هاى فرد منتظر وجود دارد، بحث مستوفايى داشته باشم، بلكه از دريچه ديگرى، مى‌خواهم چند نكته را خدمت شما صاحب‌نظران عرض كنم. با اوضاع سياسى و مسائل فرهنگى كه در جهان اسلام و در سطح بين‌الملل وجود دارد، چه پيامى از بحث انتظار و منجى در وضعيت كنونى براى بشر امروز مى‌توانيم داشته باشيم؟