احيا و گسترش فرهنگ صحيح مهدوى در جامعه در عرصه داخلى و جهانى برعهده دولت اسلامى است. دستگاه‌هاى تبليغاتى حكومتى و رسانه‌هاى دولتى بسيار مؤثرتر معارف مهدوى را به جامعه مى‌توانند تزريق كنند و باورهاى سطحى و انحرافى درباره مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف را در ميان افراد مى‌توانند اصلاح نمايند. دولت اسلامى در اين زمينه اقدامات مؤثرى مى‌تواند انجام دهد، از جمله موارد زير:

- برگزارى دوره‌هاى تخصصى مهدويت در سطوح مختلف آموزشى؛

- حمايت مالى از مؤسسات فرهنگى مهدويت و تحت پوشش قرار دادن آنها؛

- راه‌اندازى شبكه مهدويت (در سطح داخلى و بين‌المللى)؛

- حمايت از مبلغان حوزه مهدويت (در سطح داخلى و بين‌المللى)؛

- تزريق معارف مهدوى به جامعه از طريق دستگاه‌هاى تبليغاتى حكومتى و رسانه‌هاى دولتى؛

- برگزارى همايش‌هاى (داخلى و بين‌المللى) و حمايت ويژه دولت از آنها.

دولت اسلامى از راه‌هاى يادشده و روش‌هاى ديگر بايد در جهت برچيدن استضعاف فكرى و معرفتى در سطح جهانى تلاش كند و با گسترش اين باور در ميان مسلمانان جهان، بستر معرفتى- فكرى و روانى مساعدى را براى ظهور امام عصر عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف فراهم سازد.

دوم. تربيت نيروهاى لازم و كارآمد

براى حركت اصلاحى، وجود ياورانى ضرورت دارد كه با برنامه‌ها و اهداف آن حركت، آشنا و به آنها اعتقاد داشته باشند تا دست از يارى رهبر برندارند. بدون يار و ياور منتظر حركت و اقدامى نمى‌توان بود، هرچند كه رهبر آماده باشد. نياز به يار و هم‌راه در تاريخ اسلام به روشنى گواه بر اهميت اين شرط است. پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و اله و سلّم وقتى از جانب خداوند مأموريت يافت كه دعوت خويش را علنى سازد، خويشاوندان خود را فراخواند و بعد از ابلاغ رسالت فرمود: «أيّكم يوازرنى على هذا الأمر ...؛ چه كسى از شما مرا در اين امر يارى و هم‌راهى مى‌كند؟»

به راستى چرا امام على عليه السّلام با آن رشادت و شجاعت وصف‌ناپذير خانه‌نشين شد؟ چگونه امام حسن عليه السّلام به قبول و امضاى صلح مجبور گرديد؟ و چقدر