دل هر جايى!

شايد بتوان دل را براى دگرگونى‌ها، تغييرات و تحولات، مَثل زد.

اگر نام دل در عربى، قلب است، بى‌اشاره به زير و رو شدن، حالى به حالى شدن و منقلب گشتن نيست.

اين ويژگى، از يك سو عامل امتياز است كه مى‌توان به دل‌هاى خراب، قلب‌هاى قساوت گرفته و تاريك هم چشم اميد داشت كه روزى دگرگون و منقلب شوند و پذيراى فروغ ايمان، روشنايى اميد و حال خوب گردند؛ از سويى هم نگران‌كننده است؛ چرا كه تا آخرين لحظه عمر انسان نيز احتمال جابه‌جايى، عوض شدن، از حق برگشتن و دچار شك و كفر و بدبينى شدن، وجود دارد.

ثبات دل‌

گاهى دل، آيينه بيرون و محيط اطراف مى‌شود؛ از آن چه دور و بر آن مى‌گذرد، اثر مى‌پذيرد و حرف‌ها، رفتارها، صحنه‌ها و عمل‌ها در آن انعكاس مى‌يابد؛ وسوسه‌ها به تشويشش مى‌كشد؛ جاذبه‌ها دچار