پاكى، از انواع ديگر

پاكى دل از مقوله‌اى ديگر است؛ همان گونه كه آلودگى آن از نوع ديگرى است.

وقتى دل، آلوده باشد، فكر، سخن و عمل را هم مى‌آلايد و اگر درون پاك باشد، انديشه، گفتار و رفتار هم پاك و پسنديده خواهد بود.

بجاست كه هم آلودگى‌هاى دل را بشناسيم، هم به پاكسازى آن توجه كنيم.

كسى نيست كه به دنبال پاكى نباشد؛ اما برخى آن را در پاكى از آلودگى‌هاى لباس، بدن، خانه، ماشين و غذا مى‌جويند. گروهى نيز اين طهارت را در فكر، نيت، انگيزه، هدف، اراده و عمل مى‌طلبند.

البته پاكى و تميزى ظاهرى هم خوب است، اما پاكى جان خوب‌تر است.

كلام حضرت امير عليه السلام چنين است: «انْ كُنْتُم لا مُحالَةَ مِنَ الْمُتَطَهِّرينَ،