سود حاصل از آن غصب و حق محرومان است. شركتهاى بزرگ با شيوه‌هاى انحصاراتى و براساس «بخس» و كم بها دادن به كار و كالاى مردم، پولهايى به دست مى‌آورند كه حق ديگران است. تبانيها و قراردادهايى پنهانى صورت مى‌گيرد و حقوق كارگر و كشاورز و مردم پايين‌دست بسيار كمتر از حقشان پرداخت مى‌شود. كالاهايى توليد مى‌شود و از آن راه درآمدهايى تحصيل مى‌گردد كه به زيان جامعه و مردم است. و اينها نيز درآمدهاى بزرگ و ظالمانه‌اى است كه رايج است. و بدينسان است ديگر اموالى كه هركدام به نوعى ظلم و استثمار و غصب است. و در دوران ظهور، اينها همه به خزانه دولت حق و عدل بازمى‌گردد و به مصرف اصلى مى‌رسد.

9- استفاده از همه اموال (اموال عمومى، خصوصى).

امام مهدى «ع» براى پيشبرد اهداف انقلاب- طبق تعبير برخى از احاديث- از همه اموال خصوصى و عمومى بهره مى‌گيرد.

در احاديثى آمده است كه همه اموال دنيا نزد امام مهدى «ع» گرد مى‌آيد، و امام آنها را ميان مردمان طبق قانون عدل و براساس نياز و رسيدن به رفاه و بى‌نيازى تقسيم مى‌كند:

امام باقر «ع»:

* ... و تجمع إليه (القائم) أموال الدّنيا من بطن الأرض و ظهرها، فيقول للناس:

تعالوا إلى ما قطعتم فيه الأرحام و سفكتم فيه الدّماء الحرام، و ركبتم فيه ما حرّم اللّه- عزّ و جلّ- ...[1]

- ... همه اموال جهان، در نزد مهدى «ع» گردآيد، آنچه در دل زمين است و آنچه بر روى زمين، آنگاه مهدى به مردمان بگويد: «بياييد! و اين اموال را بگيريد! اينها همان چيزهايى است كه براى به دست آوردن آنها قطع رحم‌

[1] -« غيبت نعمانى»/ 237.