شهرستانى در ملل و نحل هيچ موضوعى به اندازه امامت و جانشينى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله شمشيرها را برهنه نكرده و خون‌ها را نريخته است. از اين‌روى، شناخت امام معصوم و پيروى از وى راه حق و تمايز آن از باطل را نشان مى- دهد؛ يعنى اصل تولّا و تبرّا اقتضا مى‌كند در عصر حاضر امام معصوم را بشناسيم و با اظهار وفادارى و تولّا به وى و دوست‌دارانش از دشمنانشان بى- زارى بجوييم. بدين جهت، با شناخت حق لازم است از آن پيروى گردد و از باطل تبرّا و برائت شود.

2. نقش مهدويت در هويت‌بخشى به زندگى سياسى- اجتماعى ما؛ علاوه‌بر ضرورت اعتقاد به چيستى امامت و مصداق آن، هويت‌بخشى مهدويت به ما مطرح است. كانون بحث هويت اين است كه ما كه هستيم و چگونه تعريف مى‌شويم؟ وجوه تمايز ما از ديگران چيست؟ يكى از روى‌كردها به تعريف هويت، تعيين «واژگان نهايى» ماست. طبق تعريف رورتى، مراد از واژگان نهايى آن است كه اگر از كسانى بخواهيم آرمان‌هاى خود را تعريف كنند، از يك‌سرى ايده‌ها و مفاهيمى سخن مى‌گويند كه فراتر از آنها، تكرار مكررات است. وقتى ما مى‌خواهيم از هويت خود يا آن‌چه آرمان ماست، سخن بگوييم ناخواسته بايد به امام زمان تمسك بجوييم. يعنى اگر ما در جايگاه شيعه واقعى، خود را بخواهيم تعريف كنيم، بايد با آرمانى‌ترين واژگان تعريف نماييم كه همان واژگان نهايى ماست. نام شيعه، خود روشنى‌بخش است؛ يعنى پيرو اهل‌بيت عليهم السّلام. بدين‌سبب، ما در نام و تعريف خويش، همواره با اهل‌بيت عصمت و طهارت و در زمان خويش با حضرت ولى- عصر عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف تعريف مى‌شويم. چنين تعريفى در دعاى شريفه زير نيز به خوبى منعكس شده است:

اللهم عرّفنى نفسك فإنّك إن لم تعرّفنى نفسك، لم أعرف رسولك، اللّهم عرّفنى رسولك، فإنّك إن لم تعرّفنى رسولك، لم‌