و اگر شخص شراب بخورد: بعد از رفع بيهوشى، هشتاد تازيانه مى‌زنند. و همچنين ساير حدود به ترتيب شرحى كه در فقه مقرّر است. اينها را حدود الهى مى‌گويند.»

گفتم: «بسيار خوب! بفرماييد بدانم بيان اين حدود را [كه‌] علما تعيين خواهند فرمود؛ اجراى آن را كه خواهد نمود؟»

گفت: «حكومت آن را مجرى خواهد داشت.»

گفتم: «حكومت كه معصوم نيست. هرگاه خود حكومت، دزدى كند و يا زنا نمايد و يا شراب بخورد و يا آنكه كسى را به ناحق مقتول سازد، كه بر او، حدّ جارى مى‌نمايد؟»

گفت: «پادشاه».

گفتم: «پادشاه هرگاه به غير حقّ، جنحه و يا جنايتى نمايد، او را كه مجازات خواهد داد؟»

گفت: «علما او را تحديد خواهند نمود.»

گفتم: «نعوذ باللّه، هرگاه علما خيانتى و يا جنحه و جنايتى نمايند، حدود الهى را، كه درباره ايشان مجرى خواهد داشت؟»

گفت: «پادشاه و حكومت اجرا خواهند كرد.»

گفتم: «جناب شيخ [با] اين نقشه دورى كه شما كشيديد، چگونه مى‌شود كه مردمى كه صاحب هوا و هوس و سوء نفس و شهوت هستند، گاهى حاكم شوند و گاهى محكوم؟ و گاهى آمر باشند و گاهى مأمور؟

پس ما از براى اجراى اين احكام و حدود اداراتى مى‌خواهيم كه آن اداره، مجرى اين احكام باشد و تمام مردم، ناظر بر افعال و اعمال اهل آن ادارات بوده باشند.

چنانچه خداوند، در مقام امر به معروف و نهى از منكر، همه ما را ناظر به احوال همديگر فرموده و تشكيل آن ادارات، البته يك اسلوب و قواعدى لازم دارد كه هر زمانى كه بخواهند تشكيل دهند، از روى آن اسلوب تشكيل دهند. و آن ادارات حافظ حدود الهى خواهند بود و اين احكام آنها را نگاهدارى خواهند كرد. و از براى آن ادارات دستورالعملى لازم است كه از براى آن دستورالعمل، علما و دانايان بايد فصول و موادّ