را جدا كنند و ايران را تجزيه نمايند. با اين قصدها وارد جنگ شده بودند؛ اما يك مورد، بلكه عُشرى از اعشار يكى از اهدافشان تحقق پيدا نكرد. چرا؟ چون ملت در صحنه بود، چون شما مردم بوديد، چون شما اراده كرديد، چون شما به خدا تكيه كرديد، چون شما به نصرت الهى اميدوار بوديد، چون شما ايستاديد و بالاخره چون شما به دهن متجاوز زديد و او ناكام ماند. اين روحيه و اين حالت و اين حضور و اين اراده و اين وحدت كلمه و اين استقلال و اتكال به نفس و اتكا به خدا را حفظ كنيد؛ شما عزيزيد.

ايران پايدار

چنين مسئله‌اى، براى هر كشورى كه پيش بيايد، آن كشور شكست خواهد خورد. يك نفر را جلو بيندازند، همه‌ى دنيا هم پشت سرش بايستند، تجهيزات بدهند، سلاح شيميايى بدهند، تكنولوژى بدهند، پول بدهند، متخصص بدهند، حتّى نقشه و تاكتيك جنگى روى كاغذ بنويسند و به او بدهند، ماهواره‌ها را در خدمتش قرار بدهند. چنين حمله و تهاجمى، به هركدام از اين كشورهايى كه هستند، بشود، قطعاً به زانو درمى‌آيد؛ اما ايران به زانو در نيامد و نخواهد آمد و به بركت ايمان مردمى و وحدت كلمه، در مقابل قدرتها هميشه پايدار خواهد ماند.

حفظ وحدت كلمه‌

وحدت كلمه را حفظ كنيد. مبادا كسانى يا زبانهايى، بدون قصد و غرض سوئى، فقط به علت اشتباه و به خاطر اينكه مصلحت را نمى‌فهمند و نمى‌دانند كه چه بگويند، چيزهايى بگويند كه مردم را دلسرد بكنند. متأسفانه گاهى در گوشه و كنار ديده مى‌شود كه بعضى‌ها مصلحت خود و مصلحت انقلاب و ملت را نمى‌فهمند. مى‌خواهند با زيد بدى كنند، با نظام بدى مى‌كنند. مى‌خواهند مسئولى را زير سؤال ببرند، انقلاب را زير سؤال مى‌برند. نمى‌فهمند كه اين كار، زير سؤال بردن انقلاب است. مى‌خواهند يك جبهه‌بندى درست كنند، ولى نمى‌فهمند كه اين جبهه‌بندى، به وحدت ضربه خواهد زد.

حركت، پشت سر پرچم‌

البته خوشبختانه مردم ما، از اول اين جبهه‌بندى‌ها- يعنى از هفت، هشت سال قبل از اين تا حالا-