مقدمه‌

رخداد و پيروزى انقلاب اسلامى ايران در سال 1357 نه‌تنها به حاكميت يك نظام مستبد و وابسته به قدرت‌هاى خارجى پايان داد، بلكه نظامى مردم‌سالار آفريد كه ازيك‌سو بر افكار عالى فرهنگى و تاريخى ملت ايران، يعنى نقش كليدى دين در سياست استوار است و ازسوى‌ديگر بنا بر وظيفه دينى خود، مبارزه با قدرت‌هاى سلطه‌گر جهانى و دولت‌هاى وابسته به آن، و درحقيقت برهم‌زدن بازى سلطه جهانى از طريق افشاگرى و آگاه كردن ملت‌ها، و تلاش‌هاى علمى و پيشرفت‌هاى فناورى را در مركز توجه خود قرار داده است.

اين فصل بر آن است تا با نگاه به تحولات و رويدادهاى 32 سال گذشته و مقايسه وضعيت نظام جهانى در زمان پيروزى انقلاب اسلامى ايران و آنچه امروزه دراين‌باره مى‌بينيم، راه را براى شناخت عملى‌تر احتمالات منطقى آينده نظام جهانى بگشايد.

توضيح دو مفهوم‌

قبل از ورود به مباحث اين فصل لازم است درباره دو واژه «نظام بين‌الملل» و «راهبرد» توضيح مختصرى داده شود.

يك. نظام بين‌الملل‌

واژه نظام هم براى بيان نوع نظم و ساختار داخلى كشورها، و هم در بيان شرايط بين‌المللى‌