2. در كشورهايى مانند مصر و تونس كه با دادن وعده انتخابات، مردم تا حدودى آرام شده‌اند، و حتى در ليبى كه غرب مزورانه خود را با قطعنامه شوراى امنيت سازمان ملل وارد ماجرا كرد، غرب در يك سردرگمى و ترس درباره آينده فرو رفته است؛ آينده‌اى كه ممكن است اسلام‌گرايان قدرت را به‌دست بگيرند. تسخير سفارت رژيم صهيونيستى در قاهره، اين ترس و سردرگمى را شدت بخشيده است.

3. اين انقلاب‌ها و ناآرامى‌ها رژيم صهيونيستى، آمريكا و اروپاييان را ترسانده است؛ زيرا در اين مناطق، چهار نوع حيطه منافع براى آنها وجود دارد كه همگى با مشكل مواجه شده‌اند:

3- 1. امنيت رژيم صهيونيستى؛

3- 2. همسايگى اروپا با شمال آفريقا؛

3- 3. نفت و انرژى؛

3- 4. رژيم‌هاى طرف‌دار غرب.

ميزان تغييرات سياسى آينده در جهان عرب بسته به نوع كشورها، مى‌تواند متفاوت باشد. درهرحال، در آينده، شاهد تغييراتى در جغرافياى سياسى جهان عرب و منطقه خاورميانه خواهيم بود كه تفاوت‌هاى بسيار آشكارى با آنچه امروز مى‌بينيم خواهد داشت. درحالى‌كه غرب و به‌ويژه آمريكا نتوانست «خاورميانه بزرگ» و جديد مورد نظر خود را به‌منظور سيطره بيشتر و مطمئن‌تر اقتصادى، سياسى و راهبردى پديد آورد، اكنون جهانيان شاهد درس‌گيرى مردم منطقه از انقلاب اسلامى ايران يعنى درس اسلام‌خواهى، استقلال و حكومت مردمى هستند و اين امر نويدبخش ايجاد خاورميانه جديد مبتنى بر اسلام مى‌باشد.

ج) بازتاب انقلاب اسلامى در ساير مناطق و كشورها

1. در افغانستان، به‌دليل اشتراك فرهنگى و زبانى، تأثيربخشى انقلاب اسلامى حتى پيش از پيروزى آغاز شد و در مقاومت مردم در برابر كودتاى كمونيستى طرف‌دار شوروى نورمحمد تره‌كى و سپس حفيظالله امين نمود يافت. پس از پيروزى انقلاب اسلامى ايران و اشغال افغانستان توسط ارتش سرخ شوروى، بيشتر گروه‌هاى شيعه (هشت‌گانه) و سنى (هفت‌گانه)