[تصوير] خانواده‌هاى يهودى: نظريان، كاشانى، سيمان‌توب، بن‌لوى، يرمياه (تهران)

______________________________
(1). مراسله وزارت فلاحت و تجارت و فوايد عامه به «لئون ليانازوف» و «مادام ليانازوف»، 11/ 2/ 1300، اسناد ملى ايران، شم ت، 240016651.

(2). روزنامه ايران، 12/ 2/ 1300، ص 1.

(3). مراسله اداره كل امور خيريه و آبله‌كوبى به وزارت خارجه، 11/ 2/ 1300، اسناد وزارت خارجه، س 1339 ق، ك 27، پ 2، ص 5.

(4). جنبش ميرزا كوچك خان بنابر گزارش‌هاى سفارت انگليس، ص 12.

(5). همان، ص 12.

(6). اسامى دستگيرشدگان به شرح ذيل بود: 1- ماشاء اللّه نام گماشته بانك شاهنشاهى شعبه كرمان 2- ميرزا حسين 3- على اصغر گماشته ميرزا سيد حسين خان نام مترجم بانك شاهنشاهى شعبه كرمان 4- على اكبر قاليباف فرزند غلامعلى بنا 5- محمد قصاب فرزند ابراهيم. (اسناد ملى ايران شم ت 293005975).

(7). تلگراف جعفر قلى بختيارى به وزارت داخله، 11/ 2/ 1300، اسناد ملى ايران، شم ت 293005975.

(8). تلگراف كارگزارى بوشهر به وزارت خارجه، 11/ 2/ 1300، اسناد وزارت خارجه، س 1339 ق، ك 49، پ 11، ص 14.

(9). عزيز اللّه نعيم يك يهودى تبعه ايران بود كه در سال‌هاى بعد از كودتا در پاريس اقامت داشت. وى رئيس كل تشكيلات صهيونيست تهران و نيز مؤسس روزنامه‌اى به نام هگئولا بود كه ارگان صهيونيست‌هاى ايران بوده است. از ديگر مشاغل او نمايندگى يهوديان ايران در آژانس تلگرافى يهود و مدير يك شركت توليد و صادركننده پارچه‌هاى پشمى در پاريس بود. وى در سال 1931 م، تقاضانامه‌اى را جهت انجام طرح‌هاى اقتصادى در ايران به دربار ايران ارسال كرد. همچنين بولتن خبرى را كه طى آن فعاليت‌هاى آژانس تلگرافى يهود در نقاط مختلف جهان تشريح شده بود ارسال كرده بود. در اين تقاضا او نخست پيشنهاد مى‌كند كه با حمايت مالى انجمن‌هاى يهودى، متخصص كشاورزى و زارعين يهودى اروپاى شرقى را به ايران بفرستد تا به پيشرفت كشاورزى علمى با توجه به برنامه‌هاى توسعه اقتصادى ايران كمك كند. در قبال آن او تقاضاى امتيازات حقوقى، نظير دارا بودن تابعيت ايران و حقوق شهروندى مى‌كند و خواهان امتيازات اقتصادى به شرح زير مى‌باشد: دادن زمين مجانى براى كشاورزى، عدم پرداخت ماليات تا ده سال، عدم تأديه حقوق گمركى از ماشين‌آلات و ادوات كشاورزى آنان، انتقال رايگان ماشين‌آلات، اعطاى بذر و كود مجانى در سال اول به كشاورزان و دادن ويزاى مجانى به افرادى كه قصد توطن در ايران را دارند.

امتيازاتى كه دولت وقت حتى براى شهروندان خودش در نظر نمى‌گرفت.

وى همچنين تأكيد مى‌كرد كه مجلس شوراى ملى بايد قوانينى جهت تضمين تعهدات دولت به تصويب برساند. در خاتمه وى تحت عنوان «فوايدى» كه اجراى پيشنهاد او براى دولت ايران دارد، تصويرى خيال‌پردازانه از يك اقتصاد شكوفا ارائه مى‌دهد. (شناسنامه مطبوعات ايران، ص 429- 431؛ تاريخ يهود ايران ص 904 و 918- 924؛ دولت ايران و متخصصان مهاجر آلمانى، ص 22 و 23).

(10). اين جريده اجتماعى، ادبى، اخلاقى، تاريخى و بيشتر در اوضاع و احوال كليميان مورد بحث و بررسى قرار مى‌داد و اخبار يهوديان را به دو زبان عبرى و فارسى منتشر مى‌كرد. (اسناد كابينه كودتا، ص 179 و 180).

(11). گنجينه اسناد، سال سوم، 1372، دفتر چهارم، ص 72.