نمى‌خوانيم، روزه نمى‌گيريم، عرق مى‌خوريم اما توتون نمى‌كشيم. چرا چون مرجع تقليد، آن را حرام اعلام كرده بود.

احمدى: خوب شما آدمى با اين خصوصيات و قدرت معنوى را نصف شب دستگير كنيد و به جاى مخفى ببريد؛ بعد نخست‌وزير امير اسدالله علم اعلام كند كه مى‌خواهد آيت‌الله خمينى و ديگر علماى دستگير شده را در دادگاه صحرايى محاكمه و اعدام كنند. توقع داريد مردم براى شما اسفند دود كنند. ولى با اين وجود مردم فقط به خيابان‌ها آمدند و آزادى مرجع تقليد خودشان را خواستند. باز اين حكومت بود كه به طور گسترده، دست به خشونت زد و بسيارى را به قتل رساند.

عباسى: طبيعى است كه جاى آشتى بين حكومت و مردم باقى نماند.

علوى: يك نكته مهم ديگر، زمان شكل‌گيرى اين حادثه بود كه در ايام ماه محرم اتفاق افتاد.

احمدى: ماه محرم براى ما مسلمانان شيعه و ايرانيان، ماه تعارض حاكميت ستمگر با مردم مظلوم و رهبران ستم‌ناپذير است. هميشه حكومت‌هاى عاقل در محرم خودشان را جمع مى‌كردند؛ حتى لمپن‌ها و كسانى كه آدم‌هاى چندان مذهبى نيستند، نسبت به شهداى كربلا اظهار علاقه مى‌كنند و عزا مى‌گيرند. هم‌چنان‌كه بسيارى از غيرمسلمانان هم اين شهداى مظلوم را دوست دارند. حتى گاهى براى بعضى شهداى كربلا، مثل برادر امام حسين حضرت ابوالفضل (ع) هم نذر مى‌كنند و در موارد بسيارى پاسخ مى‌گيرند. حال در چنين وضعيتى حكومت بيايد مرجع تقليد مردم را دستگير و زندانى بكند و مردم به خيابان بيايند و باز حكومت از كشته مردم پشته بسازد. فكر مى‌كنيد اين دشمن‌سازى و فقر منطق برخورد دولت و رژيم در برخورد با حوادث نيست؟

جعفرى: ولى استاد! شما خيلى فناتيك به قضايا نگاه نمى‌كنيد؟