اسم الکتاب : درسهايى از وصيت نامه امام خمينى( ره) المؤلف : شفيعى مازندرانى، محمد الجزء : 1 صفحة : 65
كه زير پرچم امام حقّ، (امام نور) قرار گيرد نه امام نار.
در وصيّتنامه سرور آزادگان اميرمؤمنان عليه السلام مىخوانيم:
اللّه اللّه فى الطبقة السفلى من الّذين لاحيلة لهم من المساكين و
المحتاجين و اهل البؤسى؛[1]
خدا را خدا را طبقه پايين [جامعه] آنان را كه دستاويزى ندارند؛
مستمندان، محتاجان و گرفتاران [را در ياد داشته باشيد].
شايان ذكر است كه كردار رهبران الهى در همسويى و همرنگى با مستضعفان
همچون گفتار آنان است: اميرمؤمنان عليه السلام فرمود:
انّ امام المسلمين اذا ولّى امور هم لبس لباس فقيرهم؛[2]
پيشواى مسلمانان از هنگامى كه متولّى امور [جامعه اسلامى] شد؛ لباس
فقيران را بر تن خواهد كرد.
و نيز در حديثى راوى مىگويد: «از امام هشتم، امام رضا عليه السلام
شنيدم كه فرمود: به خدا سوگند اگر رهبر حكومت اسلامى شوم، به خوراك ساده و معمولى
و پوشاك خشن و عادى قناعت خواهم كرد؛ در حالى كه قبل از آن، خوراك خوب و گوارا
مىخوردم و لباس نرم و ارزنده بر تن مىكردم، و نيز خود را به زحمت در خواهم
افكند، در حالى كه قبل از آن در آسايش به سر مىبردم».[3]
«مُعلّى» يكى از ياران امام صادق عليه السلام به ايشان گفت: «اگر حكومت در دست شما
بود، ما هم زندگى خوشى داشتيم (به نوا مىرسيديم)». امام پاسخ داد:
هيهات يا معلّى، اما واللّه لوكان ذلك ماكان الّا سياسة اللّيل و
سياسة النّهار و لبس الخشن و اكل الخشب؛[4]
هيهات اى معلّى! به خدا سوگند اگر چنين شود (حكومت در دست ما قرار
گيرد) جز اين نيست كه شب در سياستگزارى و روز در (اجراى) سياست طى شود، (همراه
با) پوشيدن لباس خشن و خوردن غذاى ساده.