اسم الکتاب : درسهايى از وصيت نامه امام خمينى( ره) المؤلف : شفيعى مازندرانى، محمد الجزء : 1 صفحة : 61
ب. در مقابل صنعت و دستاوردهاى صنعتى ديگران، احساس حقارت نكند.
ج. در خوراك، پوشاك و قيافه (طرز زندگى) در مقابل ديگر مكاتب (همچون
مكاتب الحادى)، احساس حقارت نكند، بلكه استقلال ملّى و مكتبى خود را حفظ كند.
امام امّت در وصيّتنامه خود مىفرمايد:
اكنون ملّتهاى محروم جهان بيدار شدهاند و طولى نخواهد كشيد كه اين
بيدارىها به قيام و نهضت و انقلاب انجاميده و خود را از تحت سلطه ستمگرانِ مستكبر
نجات خواهند داد و شما مسلمانان پايبند به ارزشهاى اسلامى مىبينيد كه جدايى و
انقطاع از شرق و غرب بركات خود را دارد نشان مىدهد و مغزهاى متفكّر بومى به كار
افتاده و به سوى خودكفايى پيشروى مىكند.[1]
آيا نمىدانيد كه كشور اسلامى در آن زمان [دوران طاغوت] يك پايگاه نظامى براى
امريكا بود و با آن، عمل يك مستعمره مىكردند و از مجلس تا دولت و قواى نظامى در
قبضه آنان بود و مستشاران و صنعتگران و متخصصان آنان با اين ملّت و ذخاير آن چه
مىكردند؟[2] وصيّت من
به همه آن است كه با ياد خداى متعال به سوى خودشناسى و خودكفايى و استقلال با همه
ابعادش، به پيش [رويد] و بىترديد دست خدا با شما است.[3]
از هر امرى كه شايبه وابستگى با همه ابعادى كه دارد بهطور قاطع احتراز نماييد.[4]
استقلال اقتصادى و فكرى
امام قدس سره مىفرمود: «ما با تربيت و فرهنگ استعمارى مخالفيم، نه
با علوم و مظاهر تمدّن».[5]
آن حضرت خاطر نشان مىكرد كه وابستگى اقتصادى موجب وابستگى سياسى و
نظامى است.[6] ايشان به
استقلال فكرى بيش از ديگر ابعاد استقلال مىانديشيد و مىفرمود:
تا انسان استقلال فكرى نداشته باشد، نمىتواند يك فرد مفيد باشد.[7] اگر ما از نظر فكرى مستقل شويم،
هيچ قدرتى نمىتواند به ما ضربه بزند.[8]