روى اين اصل طواف كردن با هواپيما و يا هر وسيله هوائى ديگر خصوص در حال اضطرار جائز است، گرچه براى ساكنان زمين در غيرحالت اضطرار خلاف اولى است، ولى ساكنان سائر كرات مى‌توانند بر محور آسمانى بيت طواف كنند، چنانكه سوى «مكان البيت» زمين نيز قبله آنهاست.[1]

مسأله 2- اگر طبقات فوقانى براى مطاف بسازند، جائز است از همان طبقات براى طواف استفاده شود، و همچنين است خطوط فضائى كه با واگن‌هاى برقى و مانندشان طواف كنند.

مسأله 3- چنانكه قبلًا نيز اشاره شد فقط در قسمت مقام ابراهيم لازم است حتى‌المقدور از جلوى مقام طواف كنند كه مزاحم كسانى كه مشغول نماز طواف‌اند نشوند، ولى در طبقات ديگر مطاف لزومى هم ندارد، مگر اينكه آنجاها نيز آماده نماز طواف شود كه طبعاً مقابل فوقانى مقام ابراهيم حكم تحتانى را دارد، و در هر صورت اگر مزاحمتى براى نمازگزاران طواف نباشد مراعات جلوى مقام نيز لزومى ندارد، بلكه فقط بر حسب صحيحه حلبى «لا احب»: دوست ندارم مكروه است، مگر برحسب همان صحيحه نيز «لمن اضطر اليه» براى كسى كه ناگريز باشد، چنانكه در ازدحام زياد چنان است.

[1] - ارتفاع كعبه، هم از نظر طواف و هم نماز محدود نيست، چنانكه اضافه بر اخبار« ضراح» اخبارى هم پيرامون ارتفاع قبله‌اش آمده و از جمله موثقه عبدالله بن سنان از حضرت صادق( ع) است كه مردى از حضرتش پرسيد كه: بالاى كوه أبى قبيس نماز عصر را خواندم آيا كافى است در حالى كه كعبه در زير قرار دارد؟ فرمود:« آرى كعبه از جايگاهش تا آسمان قبله است»( وسائل الشيعه، باب 18 قبله).

و اين حكم مورد اتفاق علماى اسلام است و فرقى هم ميان مطاف بودن و قبله بودن كعبه نيست.