و تنها آيه سوّم است كه دلالت بر وجوب طواف بيت دارد كه حاجيان را امر مى‌كند: «بسيار بگردند برگرد اين خانه قديمى آزاد».

گرچه اين آيه درباره حج اكبر است، ولى از نظر اصل وجوب شامل هرگونه طواف فريضه‌اى مى‌باشد، خصوص كه دو آيه نخست از اين نظر شامل هرگونه طواف مى‌باشند، همگى آيات حج‌البيت كه در اصل همان طواف البيت است همه اقسام طواف را در برگرفته و هم طواف را جان و روح همگى مناسك دانسته‌اند، پس اگر كسى بدون طواف حج كند حج منهاى حج انجام داده، فرع و مقدمه: پيشقر اول يا پس قرارول را عملى كرده، ولى خود اصل ور كن را ناديده گرفته است.

بقيه اركان حج از احرامش و سعيش گرفته تا دو وقوفش، اينها اركان فرعى طوافند، هم در سرّ مناسك و هم در فقهش.

اكنون بايد ديد 1- با چه نيتى؟ 2- و چه حالتى؟ 3- راز چه سمتى؟ 4- و از كجا تا كجا؟ 5- و چند دور؟ 6- و با چه فاصله‌اى از كعبه، بايد طواف كرد؟ 7- و آيا زياد و كمش چه با يقين يا شكش اشكال دارد يا نه؟

اين هفت بخش مباحث اصلى طواف است كه بعضى هم نيز بخش‌هائى دارد:

1- نيت:

در بخش احرام آنچه بايد و شايد درباره نيت گذشت كه خود احرام و يا هر يك از واجبات حج يا عمره نيت جداگانه‌اى ندارند، نيت از ابتدا براى همه اعمال است، براى عمره يا حج از هر قسمشان و ديگر هيچ، كه شما بر اساس همان نيت مجموع يكايك اعمالش را انجام مى‌دهى و همين اندازه كافى است كه اگر بپرسند چه مى‌كنى جوابى درست داشته باشى، بلكه اگر نام علمت را نيز ندانى كافى است كه قصد انجام وظيفه كنونى را داشته باشى، مگر آنكه ميان چند عمل‌