حجاب نباشد اما به هر حال شما با ديدن او تحريك مى شويد. در اين مواقع نيز اگر مى خواهيد برايتان بعداً مشكلى ايجاد نشود بايد از تماشاى آن پرهيز كنيد.

نكته ى سوم:

شخص با نگاه حرام به نامحرم و يا ديدن تصاوير و فيلم هاى مستهجن و سكسى نه تنها عطش جنسى موجود خويش را ارضا نمى كند، بلكه باعث بيشتر شدن آن هم مى شود. و بايد توجه داشت همان گونه كه گفتيم يك نگاه، نگاه ديگرى را به دنبال دارد. و اين يعنى چشم چرانى.

روانشناسان، چشم چرانى را نوعى بيمارى روانى مى شمارند.[1] كسانى كه چشم چرانى مى كنند و با نگاه مى خواهند كشش جنسى خود را ارضا كنند، در واقع ارضا نمى شوند و به همين دليل دست به انحرافات جنسى از جمله استمناء و خود ارضايى مى زنند.

چشم چرانى به خلاف آن چه بعضى گمان مى كنند موجب مشغوليت بيشتر ذهن و فكر انسان و نيز سبب اتلاف نيروى انسان مى شود زيرا:

«آدمى موجودى لذت جوست كه دوست دارد از همه حواس خود، به نوعى لذت ببرد و چشم نيز ابزار لذت بردن است و نگاهش زمانى منشاء لذت است كه با تمركز همراه باشد و ذهن را به خدمت بگيرد. فلسفه چشم چرانى بيشتر از اين است كه فرد با تمركز در هنگام نگاه، تخيلاتش را به خدمت گيرد و در دنياى خيالات به هوسرانى بپردازد. بنابراين، آن چه نگاه را لذت آفرين مى كند بيشتر تخيلات پس از نگاه است. پس از نگاه متمركز به چهره زيبا، قوه لذت جوى آدمى در وجود او بيدار مى شود و تصاوير ذهنى (

Eidetic Image )

، آن را تقويت مى كند.

آدمى در اين مرحله از درون براى ارضاى غريزه تحريك شده به صحنه سازى ذهنى رو مى كند و خيلى زود تصوير كاملى از خصوصيات پيدا و ناپيدا شخص به مغز مخابره مى شود و مغز همانند يك دستگاه رايانه آنها را به هم مى پيوندد.

در اين حال، فرد بيننده با آن چه مى بيند، تماس ندارد، ولى ذهن مى تواند در دنياى خيالات، با چشم ديده هر طور كه بخواهد رابطه برقرار كند. در چنين حالتى، ذهن انسان دچار اشتغال ناخواسته و اختلال حواس مى شود. (پس از نگاه متمركز به زن و اوج گرفتن اوهام غريزى و حالت تجسّم و ادامه اين كار) شخص در خيال خود با شخص مشاهده شده، به بهره ورى جنسى(EROTIC DAYDREAMIN GSEXUALI) مى پردازد و در همان دنياى خيالات از اين رابطه لذت مى برد. اين آخرين كوشش نقدى است كه از او بر مى آيد. در آن حالت، فرد دچار نوعى استثمار فكرى مرموز مى شود كه وى را از هر تفكر ديگر باز مى دارد[2].»[3]

امام صادق (عليه السلام) نيز در حديثى فرمودند:

«النَّظَرةُ بَعد النَّظرة تَزرعُ فِي القَلبِ الشَّهوةَ و كَفي بِها لِصاحِبِه فِتنَة؛[4]

[1] - ابوالقاسم مقيمى حاجى؛ جوانان و روابط، ص 136.

[2] - آن چه ياد شد بدان معنى نيست كه همه مردان با مشاهده زنان ناپوشيده دچار چنين تخيّلاتى مى شوند. منظور بيان ماهيت نگاه و چگونگى شدّت تأثير آن است.

[3] - يوسف غلامى، اخلاق و رفتارهاى جنسى، ص 222 الى 224. چاپ دوّم، دفتر نشر معارف نهاد نمايندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاه ها، 1385.

[4] - شيخ صدوق؛ من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 18، ح 4970.