4. قانون‌گرايى‌

«و تقام المعطلة من حدودك». مراد از اجراى حدود تعطيل شده، احياى مطلق قوانين الهى اعم از جزايى و غير است. حضرت در اين فراز اشاره به بعضى مسامحه‌كارى‌هاى خلفاى پيشين مى‌كند كه بعضا به خاطر منافع شخصى از اجراى حدود و احكام شريعت جلوگيرى مى‌كردند.

حضرت همه مردم را در مقابل «قانون الهى» يكسان مى‌بيند. و از هر كس و از هر گروه و صاحب منصبى جرم و خلافى صادر شود بدون هيچ‌گونه ملاحظه كارى‌هاى سياسى، اجتماعى، فاميلى او را به پاى محكمه كشانده و جزاى خلافش را مى‌دهد.

حضرت در مقامن عمل خود به اين اصل مهم پاى‌بند بود و همان‌طورى‌كه تاريخ ضبط كرده است، آن حضرت برخوردهايى با بستگان نزديك خود مثل ابن عقيل برادرش، ابن عباس دانشمند معروف و معتمدش و ديگر نمايندگان خود داشته است‌[1].

[1] - ر. ك: پيرامون جمهورى اسلامى، ص 83/ نهضت‌هاى اسلامى، ص 85.