ج) با نظر به واقعيات، راه ميانه‌اى را در پيش گيريم. قطعاً يك ازدواج دائم تك همسرى، ازدواجى كامل و از هر حيث مطلوب است. ولى وجود واقعيت‌ها باعث مى‌شود كه راه براى تعدد زوجات يا ازدواج موقت باز شود و فرقش با ازدواج موقت يا روابط آزاد در ضوابط و قوانينى است كه در ازدواج دائم وجود دارد، كه برخى به كنترل فردى و تقويت خويشتندارى فرد برمى‌گردد و به نوعى مى‌توان گفت حائز ويژگى اخلاقى، اعتقادى و فقهى‌اند و برخى نيز به كنترل اجتماعى برگشته و نياز به مديريت كلان اجتماعى و تنظيم ساختارى و سازمانى دارند.

كنترل رسانه‌ها از نظر تهييج غريزه جنسى، تقويت عنصر غيرت و عفت در اجتماع، حمايت اقتصادى دولت از بيوه زنان، و زنان خود س- رپرست به خصوص داراى فرزند، آموزش حقوق و مسئوليت‌هاى خانواده به ويژه در مسئله همسرى و ... از امورى هستند كه بايد در برنامه‌ريزى اجتماعى تعبيه شوند و از سوى ديگر جنبه اصيل احكام مربوط به جواز تعدد زوجات و ازدواج موقت حفظ شود تا در صورت لزوم، افراد خاص بتوانند به آن بپردازند.

در نهايت به نظر مى‌رسد راه حل سوم بهترين گزينه است، البته با اين قيد كه فرهنگ صحيح را براى اجرايى شدن درست و معقول احكام فوق نيز ترويج نمود، تا احكام به دستاويزى براى هوس‌بازان مبدل نگردد. اگر افراد بدانند كه براى خروج از خانواده تك همسرى تنها راه، ازدواج و پذيرفتن تعهدات مختلف در ازاى يك رابطه زناشويى است، طبعاً بخش كمى از افراد به اين مسئله روى خواهند آورد. در حالى‌كه روابط آزاد براى‌