روحانيون زرتشتى بار ديگر اوستا مرتب شد. اما اين كه بر چه اساسى اوستا بازسازى شده و تا چه اندازه با اوستاى اصلى انطباق دارد معلوم نيست.[1]

2- 2. اوستا داراى 5 بخش به نام‌هاى زير است: «يسنا»، «ويسپرد»، «ونديداد»، «يشتها» و «خرده اوستا». قسمتى از «يسنا»، «گاتها» ناميده مى‌شود كه مشتمل بر ادعيه و معارف دينى و معروف‌ترين قسمت اوستاست. از نظر اوستا پژوهان تنها قسمتى از گاتها به زرتشت تعلق دارد.[2] و بقيه آن به دوران پيش از زرتشت و يا پس از وى تعلق دارد.[3] اين مسأله نيز اعتبار اوستا را به عنوان كتاب آسمانى زرتشت مخدوش مى‌سازد.

2- 3. به فرض ثابت شود كه اولًا زرتشت پيامبرى الهى بوده و ثانياً آنچه در اوستاى كنونى وجود دارد عيناً همان مطالبى است كه از زرتشت به يادگار مانده؛ در نهايت مخاطبان را با دينى ناقص مواجه مى‌كند كه حدود سه چهارم آن از دست رفته است. لاجرم پيامبر ديگرى لازم است كه نيازهاى دينى از دست رفته را جبران و خلاء موجود را پر نمايد.

به عبارت ديگر اگر اوستاى موجود براى هدايت بشر كافى بود، انزال سه چهارم ديگر لغو و بى‌فايده بود. و اگر كافى نبود چنين نقصى وجود دين و پيامبر ديگر را لازم مى‌نمايد و بر زرتشتيان نيز لازم مى‌شود كه به آيين كامل بعدى ايمان آورند.

[1] - بنگريد: شهيد مطهرى، مجموعه آثار، ج 14، ص 187

[2] - بنگريد: تاريخ اديان، ص 454، مقدمه جليل دوستخواه، بر كتاب اوستا، ج 1، ص 11. ق: رسول رضوى، بازكاوى تاريخ و آموزه‌هاى آيين زرتشت

[3] - بنگريد: هنريك ساموئل ينبرگ، دين‌هاى ايران باستان، ص 2، ترجمه سيف‌الدين نجم‌آبادى؛ دين و فرهنگ‌ايرانى پيش از عصر زرتشت، ص 304. ق: همان