كمك به والدين فاقد حق حضانت جهت ارتباط با فرزندان‌شان، آنچه ظاهراً توانايى انجام آن را داريم سركوب هرچه بيشتر پدران بيچاره است؛ همان چيزى كه در نهايت به پديده نبودِ پدر در سراسر جهان منجر خواهد شد.

افزايش چشمگير نبودِ پدر تا اندازه‌اى نشان مى‌دهد كه چرا اين همه نوجوان و جوان، خارج از كنترل هستند. اكنون شواهد معتنابهى در مورد رابطه ميان نبودِ پدر و فقر كودكان، بزهكارى نوجوانان وخودكشى آنان وجود دارد.

پيوند ميان پدر و مادر با فرزند

پيوند ميان پدر و مادر با فرزند، در تحليلى بنيادين، از قوى‌ترين و قديمى‌ترين دلبستگى‌هاى بشرى است. هنگامى كه اين پيوند تضعيف و فرسوده شود، پيامدهاى ويرانگر آن در سراسر كشور ديده مى‌شود، زيرا اين پيوند اساسى، والاترين منبع به هم پيوستگى جامعه است.

اچ. اف. هارلو، روانشناس حيوانات، در مجموعه‌اى از مطالعات معروف خود بر روى نوزادان ميمون، اهميت فراوان عشق پدر و مادرى را به اثبات رساند. او با گرفتن گروهى ميمون تازه متولد شده از والدين‌شان، براى آنها والدين جايگزين مصنوعى قرار داد. به رغم آنكه اين بچه ميمونها تمام مواد لازم را براى رشد جسمى دريافت مى‌كردند- آب، موادغذايى، دماى مناسب و حفاظت در برابر بيمارى- به توسعه‌يافتگى واقعى نمى‌رسيدند. در آزمايش هارلو، ميمونهاى محروم از پدر و مادر واقعى، به موجوداتى گنگ‌