بخوانند تا بفهمند نوجوانانى كه تنها در
خانه مىمانند، برنامههاى نامناسب تلويزيونى را مىبينند، غذاهاى ناسالم و
زيانآور مىخورند، روابط جنسى و مواد مخدر را تجربه مىكنند و به طور قطع تكاليف
مربوط به مدرسه خود را انجام نمىدهند. اما والدين هر قدر بينششان درست و
انگيزهشان قوى باشد، مىدانند كه نمىتوانند مسائلى را كه به دليل معضل وقت و
كاهش دستمزد به وجود آمده است، بدون حمايتهايى- مانند موارد زير- حل كنند.
سياستهاى بهبود زمان كار
مادران و پدران، كاركنان متخصص و كارگران، مىدانند كه فشار كارى يكى
از عوامل اصلى است كه ايجاب مىكند آنها تلاش طاقتفرسايى را به عمل آورند تا
والدينى مهربان و با توجه باشند. اكثريت قاطع والدين مىخواهند:
* مشوقهاى مالياتى دولت، كارفرمايان را تشويق كند تا سياستهايى
اتخاذ كنند كه در همراهى با خانواده باشد و معضل وقتگذارى با خانواده را هدف قرار
دهد. بيش از 90 درصد والدين تمايل دارند زمان هفته كارى فشرده باشد، زمان كار
انعطافپذير باشد و براى كار پارهوقت مزايايى وجود داشته باشد.
* در سال سه روز مرخصى با حقوق براى مسئوليتهاى مرتبط با كودك،
مانند شركت در نشست اولياء و مربيان يا بردن كودك به دندانپزشكى در نظر گرفته شود.
(خواسته 87 درصد از والدين)