مى‌رويد بهترين روييدنى».[1] بدين ترتيب درك دانش و علمى كه امام عليه السّلام به روى مردم مى‌گشايد، قابل سنجش با هيچ پيشرفتى نيست و مردم نيز استقبال بيشترى به فراگيرى دانش نشان خواهند داد.

الف. آشكار شدن شعبه‌هاى علم: «علم و دانش 27 حرف (شعبه) است. تمام آنچه پيامبران الهى آورده‌اند، دو حرف (شعبه) بيشتر نبود و مردم تاكنون جز دو حرف را نشناخته‌اند. اما هنگامى‌كه قائم ما قيام كند، 25 حرف ديگر را آشكار مى‌سازد و در ميان مردم منتشر مى‌كند و دو حرف ديگر را به آن ضميمه مى‌كند تا 27 حرف كامل و منتشر شود».[2]

اين حديث به روشنى پيشرفت و جهش فوق العاده علمى عصر ظهور را روشن مى‌سازد كه تحوّلى به ميزان بيش از دوازده برابر نسبت به تمام علوم و دانش‌هاى موجود بشرى حاصل مى‌شود و درهاى همه رشته‌ها و شاخه‌هاى علوم مفيد و سازنده (طبّى، صنعتى و ...) به روى انسان‌ها گشوده مى‌شود و راهى كه بشر طىّ هزاران سال پيموده، به ميزان بيش از دوازده برابر آن، در اندك زمانى پيموده مى‌شود.

«خداى عزّ و جلّ به وسيله او (قائم) زمين را پس از تاريكى آن، از نور آكنده مى‌سازد و پس از ستم آن، از داد پر مى‌نمايد و آن را پس از جهل و نادانى، از دانش مالامال مى‌كند».[3]

ب. آموزش همگانى علم و حكمت: «در زمان [مهدى (عج)] حكمت و دانش به‌

[1].« انّ العلم بكتاب اللّه عز و جل و سنّة نبيّه ينبت في قلب مهدينا كما ينبت الزرع على أحسن نباته»: محمّد بن على شيخ صدوق، كمال الدين، ج 2، ص 653، ح 18؛ محمّد باقر مجلسى، بحار الأنوار، ج 52، ص 317 و 318، ح 16.

[2].« العلم سبعة و عشرون حرفا فجميع ما جائت به الرسل حرفان، فلم يعرف النّاس حتّى اليوم غير الحرفين. فاذا قام قائمنا اخرج الخمسة و العشرين حرفا فبثّها في الناس و ضمّ اليها الحرفين، حتّى يبثّها سبعة و عشرين حرفا»: على بن عبد الكريم نيلى، منتخب الأنوار، ص 201؛ قطب الدين راوندى، الخرائج و الجرائح، ج 2، ص 841؛ محمّد باقر مجلسى، بحار الأنوار، ج 52، ص 336، ح 73.( با تفاوت در الفاظ).

[3].« يملأ اللّه عزّ و جلّ به الارض نورا بعد ظلمتها و عدلا بعد جورها و علما بعد جهلها»: محمّد بن على شيخ صدوق، كمال الدين، ج 1، ص 260، ح 5؛ فضل بن حسن طبرسى، اعلام الورى، ص 399.