زمينه‌سازى براى اجراى سياست‌هاى مورد نظر آنها آغاز شد.

1- 1. اسلام‌زدايى‌

استقرار سلطنت پهلوى نقطه آغاز مقابله با اسلام، فرايض و ارزش‌هاى دينى و جدايى دين از سياست (سكولاريسم) بود. دستگيرى، حبس، تبعيد و اعدام روحانيان مبارز و كشف حجاب و فجايع پس از آن، ممنوعيت مجالس مذهبى و عزادارى، محدوديت و تعطيلى شمارى از حوزه‌هاى علميه، گسترش تبليغات ضداسلامى و از بين بردن بسيارى از سرمايه‌ها و امكانات دينى، نظير موقوفات، گوشه‌اى از اقدامات صورت پذيرفته در جهت اجراى اين سياست بود.

علت اصلى دشمنى با اسلام و روحانيان، نگرانى انگليس از تكرار شكست‌هاى گذشته در جريان جنبش تنباكو، جنبش مشروطيت، قرارداد 1919 و انقلاب استقلال عراق بود.

1- 2. احياى فرهنگ ايران باستان‌

حذف فرهنگ و عقايد اسلامى، نيازمند جايگزينى هماهنگ با اهداف نظام وابسته و سلطه استعمارى بود؛ از اين رو تاريخ و فرهنگ ايران باستان به شكل گزينشى، ايدئولوژى نظام سلطنت پهلوى قرار گرفت. انتخاب نام پهلوى، بازسازى و احياى ابنيه ويران و نيمه‌ويران پيش از اسلام، تكيه بر ناسيوناليسم (ملى‌گرايى) و از اين بين بردن هويت دينى و افراط در ميهن‌پرستى و احياى آداب و رسوم زرتشتى، حذف كلمات عربى، گسترش كاربرد لغات فارسى نامأنوس و فراموش‌شده، تغيير تعدادى از متون درسى، تحقير و توهين به نمادهاى مذهبى و ايجاد تغييرات و تحريفات زياد در كتاب‌هاى تاريخى، از جمله اقداماتى بود كه در اين دوران با شدت پيگيرى شد. فرهنگ ايران باستان دو كاركرد و هدف متفاوت براى حكومت پهلوى داشت؛ ناديده گرفتن هويت و ارزش‌هاى اسلامى و يكپارچه‌سازى فرهنگ و هويت جديد و حذف خرده‌فرهنگ‌ها و قوميت‌ها و نمادهاى آنها.

1- 3. گسترش فرهنگ غرب‌

شعار پيشرفت، مدرن‌سازى، رسيدن به تمدن و عمران كشور به‌اندازه‌اى تكرار شد كه‌