امام وفات كرده است. هنگامى كه به حرم حضرت رضا عليه السلام مى‌روند گويى به زيارت قبور مى‌روند! مى‌پندارند امام فوت كرده است!؟ نه امام را مى‌بينيم، نه فكر مى‌كنيم كه امام مى‌بيند! در اين مورد حالت بسيارى از ما همانند پيروان اهل سنّت است!

هنگامى كه به ديدن يكى از مسئولين عالى‌رتبه نظام مى‌رويم، مثلًا رئيس جمهور، چقدر در حركات خود دقت مى‌كنيم؟

در كلماتى كه مى‌گوييم دقت مى‌كنيم؟ نگاه خود را برنمى‌گردانيم، چرا كه خدمت اين مقام هستيم! اين مقام، ما را مى‌بيند! آيا همين مواظبت و دقت را در محضر امام رضا عليه السلام هم داريم؟ گويى به زيارت مرده‌اى مى‌رويم؟ حضرت رضا عليه السلام وفات كرده است!!

آيا معنى‌ «اشهد انك تشهد مقامى و تسمع كلامى و ترد سلامى» را مى‌فهميد؟ گروه سوم امام را حىّ، حاضر، ناظر و قادر مى‌دانند.

امام عين‌الله ناظره است. مؤمن خدا را حاضر مى‌داند، واسطه خدا را هم حاضر مى‌داند. عينك داشته باشيم و ببينيم، مؤمن مى‌فهمد امام زنده است، ناظر است، قادر و مقتدر است. ائمه عليه السلام حاضرند! حاضرند! مى‌بينند! جواب مى‌دهند. اين‌ها ممتاز هستند، از ملائكه بالاتر هستند. التفات ما كم است!

حرم مى‌رويم و مى‌آييم فكر مى‌كنيم كسى ما را نديده است؟

ملائكه از ما غافل نيستند. ما را مى‌بينند!