جمعه را در جامع كبير ادا نمودند. در همين روز، خطيب در خطبه اسم حضرت خداوندگار را به عنوان سلطان البرين و خاقان البحرين، خادم الحرمين الشريفين ياد نمود. حضرت سلطان از عنوان خادم الحرمين الشريفين كه مخصوص به سلاطين مصر بود، بسيار خرسند شده، خطيب را مخلّع را و به مبلغ پنجاه هزار غروش آن زمان كه مساوى به هزار و پانصد تومان است، متنعّم فرمود.

وقايع شهر شعبان المعظم سنه 922

تا روز هفدهم اين ماه در شهر حلب توقف فرمودند. در غرّه اين ماه، حكومت حلب به احمد پاشاى معروف به قره‌جه پاشا و قضاوتش به كمال چلبى، ملقّب [به‌] چو ملكجى‌زاده مرحمت گرديد و از براى جمع مال نيز عبد الكريم بيگ مستوفى سابق زعماى روم ايلى معين شد، و حكومت مرعش و غيره كه از قديم الايام تعلقى به خانواده رمضان داشت، به محمود بيگ رمضان‌اوغلى مرحمت و امراى تركمان و اكراد كه از قديم الايام در محال و بلوكات ولايت حلب حكومت و امارت و تيول داشتند كما فى السابق حكومت و امارت و تيول آنها در حق آنها مجددا ابقا و عنايت گرديد. و هر قدر نقود و اسباب و ساير نفايس راجعه به ديوان در اين شهر و ساير شهرهاى تابع اين ولايت بود، على العاده ضبط ديوان گرديد، و از اين مدّخرات مبالغ خطير حاصل شد و از براى حفظ و حراست قلاع مستحفظين معين گرديده، تخفيف كلى به ماليات اهالى داده شد، و غالب عوارض عرفى را عفو فرمودند و تغيير نام به امور اداره عرفيه داده، فرمان شد كه اين مملكت را هم مانند ساير بلاد عثمانى تابع قوانين اين دولت دانسته، اداره نمايند و حكومات نواحى تابعه حلب به امرا قسمت گرديد.

روز چهاردهم كمال پاشازاده كه از فحول علماى علوم عاليه و آليه‌اند، به منصب قاضى عسكرى آناطولى سرافراز گرديدند و به يونس بيگ حاكم سابق عين تاب حكومت فلورينه را مرحمت فرمودند. در روز هفدهم، حضرت خداوندگار بالعزّ و الافتخار، از حلب حركت فرموده، به همراهى اردوى همايون متوجه شام شدند.

روز دوشنبه هجدهم، خان تومان و سه‌شنبه نوزدهم حلب كهنه كه قبر انور حضرت اسحاق على نبينا و عليه السلام، در اينجاست، منزل فرمودند. در اين منزل انبوهى از جنديان چراكسه و عرب كه خودشان را زائر حرم الله قلمداد نموده و مأمور به شورانيدن اهالى بودند، گرفتار و مقتول گرديدند.

روز چهارشنبه بيستم، در سلطان ايوگى، پنج‌شنبه بيست و يكم در مشهد نام موقع. جمعه بيست و دوم در ظاهر شهر حما[1] نزول فرمودند. اهالى و اعيان شهر استقبال كرده مظهر

[1] - شهر مستحكمى است از شامات واقع در ساحل رود عاصى و از شرق شمالى دمشق شام صد و هشتاد كيلومتر دور و مسكن هفت هزار نفس است. مساجد بسيار عالى و كاروانسراها و بازارهاى خوش وضع را دارا است. اطراف شهر، محاط به يك صور سنگى است و ارگ حكومتش نيز داخل در يك قلعه على حده است. كارخانجات شال و ماهوت و انواع منسوجات قطنيه و حريريه را دارد و يكى از انبارهاى مال‌التجاره فرنگ محسوب مى‌گردد. وقتى مقر امارت يكى از شعبات دولت ايوبيّه بود. اين شهر را يونانيان آپيقانيا و رومانيان آمات مى‌نامند./ عارف