مذاكره، شده قرار دادند كه به تمامى لشكر روم ايلى در معيت بيگلربيگى آن مملكت و حاكم قيصريه و حاكم قير شهرى با ابو الجمع خودشان و دو هزار سوار گزيده، نيز از جانب على بيگ شهسواراوغلى حاكم ذو القدريه به امداد بيغلى امير آخور حاكم دياربكر بروند.

روز بيست و يكم ديوان شده، خلعت و انعام و هدايا و جواب‌نامه ايلچى روس داده شد كه به مملكتشان برود. در همين روز، يونس پاشاى امير بوسنه كه سرهاى بريده و اسراى مجارها را فرستاده بود، رسيد، و عيسى بيگ‌اوغلى از حكومت هرسك معزول و در جايش اسكندر بيگ اورنوس‌اوغلى منصوب گرديد. و اوقيلجى يوسف بيگ از حكومت قره‌سى عزل و به جاى او حسين بيگ حاكم سابق علانيه نصب شد. در همين روز باران سخت شروع به باريدن و باد بسيار تند وزيدن نمود و سه شبانه روز على الاتصال به همان منوال باريد و وزيد.

روز بيست و پنجم ديوان شد. بعد از صرف نهار، حضرت خداوندگار با وزرا و اركان حركت فرمودند و حضرت شاهزاده نيز از اسكله به قادرغه نشسته، به ميدان معروف آت ميدانى تشريف آورد، در معيت همايون باز به قدرغه نشسته عبور به اسكدار فرمودند.

در روز بيست و ششم، حضرت خداوندگار تنها به شكار رفتند و شب را هم در شكارگاه گذرانيدند. روز بيست و هفتم چون در شكارگاه بودند، در موقع موصوف به قيالق مختصر دستگاه زدند؛ اما شب نمانده عودت به اسلامبول فرمودند.

در روز بيست و نهم ديوان شد. ايلچى مسقوف دست بوسيده، به جانب مملكت خود عودت نمود و در امروز هرسك‌زاده صدر اعظم گرديد و حكم فرستاده شد كه به دربار بيايد و محمد چلبى دزواراوغلى به منصب كدخدايى روم ايلى سرافراز گرديد، و مقرر شد كه اردوى همايون در ادرنه تحشّد نمايد و اركان دولت پيش از لشكر و ساير حكام در اردوگاه حاضر شوند.

در همين روز، ايلچى عبيد خان اوزبيك آمد و از مضمون نامه‌اش معلوم گرديد كه لشكر اوزبيك بر قزلباشان غالب آمده، تمام خراسان را به حيطه تصرف درآورده‌اند.[1]

وقايع شهر شعبان المعظم سنه 921

در روز اول ماه مذكور، حضرت خداوندگار بالسعادة و الاقبال، از اسلامبول كوچيده به حلقه‌لو پيكار نزول اجلال فرمودند. روز دوم چمن چتالجه منزل گرديد. بشارت فتح قلعه از قلاع صربستان به عرض همايون رسانيدند.

در همين روز، ايلچى شيروان شاه بى‌قدرتى و فتور قزلباش را اعلام نمود و بنا به عادت قديم، يك پرده علم به چاوش‌باشى سابق شجاع بيگ داده به خان قرم و قپچاق فرستادند. روز

[1] - صورت نامه شيبك خان در مآخذها نبود كه نوشته شود.