از صدا و سيما پخش شد. نامه آقاى منتظرى به نامه 6 فروردين حضرت امام ارجاع داده شده بود، بدون آن كه متن آن نامه منتشر شده باشد. اين جريان نه تنها حيرت عموم مردم را برانگيخت، بلكه آينده انقلاب اسلامى و نظام جمهورى اسلامى را نيز در هاله‌اى از ابهام فروبرد.

مردمى كه آقاى منتظرى را به عنوان قائم مقام رهبرى و جانشين ايشان شناخته و قبول كرده بودند و در دعاهاى خود از ايشان به‌عنوان «اميد امت و امام» ياد مى‌كردند. ناگهان با مسئله عزل بدون مقدمه ايشان از طرف امام خمينى مواجه شدند. مردم وقتى كه به سوابق مبارزاتى و فقاهت و جايگاه آقاى منتظرى كه توسط مجلس خبرگان رهبرى به عنوان قائم مقام رهبرى انتخاب شده بودند و امام خمينى نيز بخش قابل توجهى از اختيارات رهبرى و ارجاعات خود را به ايشان واگذار كرده بود مى‌نگريستند، حق داشتند دچار شگفتى شوند. حتى نمايندگان وقت مجلس شوراى اسلامى و هيئت وزيران نيز نتوانستند شگفتى خود را از اين ماجرا ابراز نكنند، به طورى كه حضرت امام مجبور گرديد طى نامه‌اى خطاب به آنها، ضمن توضيحات مختصرى وعده دهد كه به زودى از واقعيات ناگفته مطلع خواهند شد[1] و به دنبال آن جزوه‌اى به نام رنجنامه توسط سيداحمد خمينى، فرزند امام منتشر گرديد كه تا حدوى‌

[1]. متن نامه حضرت امام به نمايندگان مجلس بدين قرار است:

بسم الله الرحمن الرحيم

خدمت فرزندان عزيز، نمايندگان محترم مجلس شوراى اسلامى، و وزراى محترم- دامت افاضاتهم.

با سلام، شنيدم در جريان امر حضرت آقاى منتظرى نيستيد و نمى‌دانيد قضيه از چه قرار است. همين قدر بدانيد كه پدر پيرتان بيش از دو سال است در اعلاميه‌ها و پيغام‌ها تمام تلاش خود را نموده است تا قضيه بدينجا ختم نگردد، ولى متأسفانه موفق نشد. از طرف ديگر وظيفه شرعى اقتضا مى‌كرد تا تصميم لازم را براى حفظ نظام و اسلام بگيرد. لذا با دلى پر خون حاصل عمرم را براى مصلحت نظام و اسلام كنار گذاشتم. ان‌شاءالله خواهران و برادران در آينده تا اندازه‌اى روشن خواهند شد. سفارش اين موضوع لازم نيست كه دفاع از اسلام و نظام شوخى‌بردار نيست؛ و در صورت تخطى، هر كس در هر موقعيت بلافاصله به مردم معرفى خواهد شد. توفيق همگان را از خداوند متعال خواستارم. والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته.

روح‌الله الموسوى الخمينى

26/ 1/ 68

( سيد روح‌الله موسوى خمينى( امام)، صحيفه امام، ج 21، ص 350.)