فصل چهارم: بررسى و تحليل نامه امام خمينى قدّس سرّه در تاريخ 16/ 10/ 1366

چنان‌كه پيش‌تر نيز اشارت رفت، مهم‌ترين سخنان امام خمينى قدّس سرّه درباره ولايت مطلقه فقيه، در نامه ايشان به تاريخ 16/ 10/ 1366 خطاب به رئيس جمهور وقت (مقام معظم رهبرى) آمده است. از آنجا كه اين نامه بيانگر بيشترين ميزان اختياراتى است كه امام خمينى قدّس سرّه براى ولى فقيه جامع شرايط قائل گرديده، در ادامه به بحث و بررسى اين نامه مى‌پردازيم.

تاريخچه بحث‌

طرح مبسوط اين مسئله از آنجا آغاز شد كه امام خمينى قدّس سرّه در تاريخ 16/ 10/ 66 در پاسخ به نامه وزير كار مطالبى را بيان فرمود. وزير كار- آقاى سرحدّى‌زاده- از حضرت امام قدّس سرّه چنين پرسيد: محضر مبارك رهبر كبير انقلاب اسلامى، آيت اللّه العظمى امام خمينى قدّس سرّه ... آيا مى‌توان براى واحدهايى كه از امكانات و خدمات دولتى و عمومى مانند آب، برق، نفت، تلفن، ارز، مواد اوليه، بندر، جاده، اسكله، سيستم ادارى، سيستم بانكى و غيره كه به نحوى از آنها استفاده مى‌نمايند- اعم از اينكه اين استفاده از گذشته بوده و استمرار داشته، يا به تازگى به عمل آيد- در ازاى اين استفاده شروط الزامى را مقرر نمود؟[1] امام خمينى قدّس سرّه در پاسخ فرمود: «در هر دو صورت- چه گذشته و چه در حال- دولت مى‌تواند شروط الزامى را مقرر نمايد».[2]

[1] . همان، ج 20، ص 430.

[2] . همان.