مسلمين به‌عنوان استراتژى مهم در ديدگاه امام‌خمينى جايگاه خارجى دارد كه همواره بر آن پاى مى‌فشرد. وى به‌شدت تلاش كرد تا از اختلافات مذهبى بين اهل‌سنت و شيعيان جلوگيرى كند:

با برادران اهل‌سنت خود هيچ اختلافى نداريم؛ همه اهل ملت واحد و قرآن واحد هستيم.[1]

امام‌خمينى علاوه بر مسئولان ديپلماسى جمهورى اسلامى ايران، به حجاج ايرانى و شيعيان در ساير كشورها توصيه مى‌كرد در جريان حج، برخى معتقدات شيعه را به نفع وحدت اسلام و مسلمين كنار بگذارند و به آن عمل نكنند. «لازم است برادران ايرانى و شيعيان ساير كشورها از اعمال جاهلانه كه موجب تفرق صفوف مسلمين است، احتراز كنند و لازم است در جماعات اهل‌سنت حاضر شوند و از انعقاد تشكيل نماز جماعات در منازل اجتناب نمايند.[2] خارج شدن از مسجدالحرام يا مسجد مدينه به هنگام شروع نماز جماعت جايز نيست و بر شيعيان واجب است كه با آنان نماز جماعت بخوانند. جايز و لازم است كه به هنگام دو وقوف، طبق احكام علماى اهل تسنن عمل كنند، حتى اگر خلاف آن هم ثابت شده باشد.[3] اگر اول ماه ذى‌الحجه نزد علماى اهل‌سنت ثابت شد و حكم كردند به اول ماه، بايد حجاج شيعه از آنها تبعيت كنند و روزى را كه ساير مسلمين به عرفات مى‌روند، آنها نيز بروند و حج آنها صحيح است.»[4]

نكته مهمى كه از فتاوا و نظرهاى يادشده به دست مى‌آيد، اينكه افزون بر راه‌هاى رسمى ديپلماتيك، مردم عادى نيز مى‌توانند در محيط خارجى سهمى را در اجراى اصل وحدت برعهده گيرند. يكى ديگر از اقدامات و ابتكارات جمهورى اسلامى در زمان حيات امام در راستاى تقويت وحدت اسلامى، اعلام هفته وحدت است كه همه ساله مقارن با ميلاد پيامبر اسلام (ص) برگزار مى‌گردد.

[1]. همان، ج 6، ص 384.

[2]. همان، ج 10، ص 62.

[3]. روزنامه اطلاعات، 30/ 3/ 1368.

[4]. روح‌الله موسوى‌خمينى( امام)، صحيفه امام، ج 21، پيام 28 شوال 1399.