به‌گفته مادر شاه، «رضا [پدر شاه‌] عادت داشت بعد از ناهار و شام، يك‌گيلاس كنياك بنوشد. من هم اين عادت را از رضا گرفتم.»[1] البته اين عادت به فرزند آنها نيز به ارث رسيد؛ زيرا «محمدرضا هم از بين مشروبات، كنياك را ارجح مى‌دانست.»[2]

درباره مواد مخدر نيز، درباريان با وجود شعارهاى مبارزه با مواد مخدر، هم درمعاملات مربوط به مواد مخدر شركت داشتند و هم در اعتياد به آن، به‌شدت آلوده بودند. به‌گفته همسر رضاشاه: «رضا روزانه يك‌بار صبح، موقع رفتن به كاخ‌شهرى، چند بست ترياك استعمال مى‌كرد ... و ايضاً شب‌ها هم.» او در ادامه مى‌افزايد: من نيز «اين عادت را از رضا گرفتم.»[3] فرزندان اعتياد هم حال و روزى‌بهتر از پدر و مادر نداشتند: «در بين بچه‌هاى رضا، غلامرضا و حميدرضا ترياكى حرفه‌اى شدند.»[4] محمودرضا هم با ترياك ميانه خوبى داشت؛[5] محمدرضافقط «بعضى شب‌ها بساط ترياك پهن مى‌كرد» و با معشوقه‌هايش بستى مى‌زد![6]

سه. فساد اخلاقى: اگرچه در طول تاريخ، شاهان و حاكمان مستبد، همواره گرفتار فساد اخلاقى بوده‌اند، اما شاه و نزديكان او در اين زمينه ويژگى‌هاى منحصر به‌فردى داشته و شهرت جهانى يافته بودند. به گفته ارتشبد حسين فردوست، كه از دوستان صميمى و نزديك شاه بود، روابط نامشروع شاه از همان‌

[1]. تاج‌الملوك آيرملو( پهلوى)، خاطرات ملكه پهلوى، ص 346.

[2]. همان.

[3]. همان، ص 280.

[4]. همان.

[5]. فريده ديبا، دخترم فرح، ص 505.

[6]. پروين غفارى، تا سياهى در دام شاه، ص 57.