به آن انقلاب مخملى (velvet) يا انقلاب گُلى (Flower) نيز مىگويند، به يك رشته از تحركات مرتبط با
هم و بدون خونريزى اطلاق مىشود كه در جوامع بلوك شرق سابق (پساكمونيستى) در
اروپاى شرقى، مركزى و آسياى مركزى توسعه يافت و احتمالًا در حال نفوذ به ديگر
مناطق از جمله خاورميانه است. در اين انقلابها، هيأت حاكمه اين كشورها، جاى خود
را به حكومتهاى يكسره طرفدار غرب دادهاند. هدف اصلى اين انقلابها كه توسط
آمريكا هدايت و رهبرى مىشوند، حذف كامل دو مانع بزرگ استيلاى آمريكا بر جهان يعنى
چين و روسيه است. از جمله ويژگىهاى مهم اين انقلابها چهار مورد زير بوده است.
1. تمام آنها (به جز قرقيزستان) بدون استفاده از ابزار خشونتآميز و
طى راهپيمايىهاى خيابانى پيروز شدند.
2. تمامى اين تحركات با شعارهايى مبتنى بر دموكراسى خواهى و
ليبراليسم انجام گرفتند.
3. نقش دانشجويان و نهادهاى غيردولتى (NGO) در بروز آنها پررنگ بوده است.
4. تحركات انقلابى بهطور مستقيم يا غيرمستقيم مورد حمايت آمريكا و
اروپاى غربى بود.