اقتضاهاى محيط) از قبيل آمادگى‌هاى زيست‌پزشكى، استعداد هوش شناختى و واقعيت‌ها و محدوديت‌هاى محيطى در تعامل است.

«هوش شناختى» يا بهره هوشى ياEQ در بهترين شرايط، تنها عامل 20 درصد از موفقيت‌هاى زندگى است. 80 درصد موفقيت‌ها به عوامل ديگر وابسته است و سرنوشت افراد در بسيارى از موقعيت‌ها، در گرو مهارت‌هايى است كه هوش هيجانى را تشكيل مى‌دهند، هوش هيجانى بهترين پيش‌بينى كننده موفقيت افراد در زندگى و نحوه برخورد مناسب با استرس‌ها است.

هوش هيجانى با توانايى درك خود و ديگران (خودشناسى و ديگرشناسى)، ارتباط با مردم و سازگارى فرد با محيط پيرامون خويش، پيوند دارد. به عبارت ديگر، هوش غيرشناختى، پيش‌بينى موفقيت‌هاى فرد را ميسر مى‌كند و سنجش و اندازه‌گيرى آن به منزله اندازه‌گيرى و سنجش توانايى‌هاى شخص براى سازگارى با شرايط زندگى و ادامه حيات در جهان است.

همه ما تركيبى از هوش و هيجان هستيم. هوش عمومى و هوش هيجانى از يكديگر متفاوتند. نظريه‌پردازان هوش هيجانى معتقدند:EQ به ما مى‌گويد كه چه كارى مى‌توانيم انجام دهيم، در حالى كه هوش هيجانى به ما مى‌گويد: چه كارى بايد انجام دهيم.EQ شامل توانايى ما براى ياديگرى، تفكر منطقى و انتزاعى مى‌شود، در حالى كه هوش هيجانى به ما مى‌گويد كه چگونه ازEQ در جهت موفقيت در زندگى استفاده كنيم. 95

هوش هيجانى در الگوى بار- اون داراى 15 عامل مؤثر است. افرادى كه تعداد بيشترى از اين مؤلفه‌ها را در خود بيابند هوش هيجانى بالاترى دارند.