گرفته مى‌شود، اما هر دو تعبير اشاره به موقعيتى دارد كه يك قدرت برتر از توانايى‌هاى خود در جهت حفظ و تثبيت نظم موجود جهانى بهره مى‌گيرد.

در واقع موقعيت هژمونيك هنگامى شكل مى‌گيرد كه اين نقش از سوى ساير قدرت‌هاى بزرگ جهانى مورد پذيرش قرار گيرد. وضعيت پس از حوادث يازده سپتامبر كه همسويى قدرت‌هاى بزرگ با آمريكا را به همراه داشت، در جهت تثبيت وضعيت هژمونيك به پيش مى‌رود.

هلال شيعى‌

در كشاكش بحران لبنان در سال 2006 كه اسرائيل به لبنان حملات گسترده‌اى را آغاز كرد، براى منحرف كردن توجه جهانيان از اين جنگ، خطرى فرضى به نام هلال شيعى با هماوايى نخست وزيران اسرائيل و انگلستان، رئيس جمهور آمريكا و شاه اردن مطرح گرديد.

هدف آشكار اين طرح عبارت بود از معرفى يك هلال ژئوپوليتيكى كه از ايران و با رهبرى ايرانيان آغاز مى‌شود، عراق و سوريه را در برمى‌گيرد و به حزب اللَّه لبنان و حماس در فلسطين پايان مى‌گيرد. آنها اين گونه وانمود كردند كه اين مجموعه كه نماى جغرافيائيش «هلال» مانند ترسيم شده و بزرگ‌ترين منابع سوخت فسيلى جهان از خليج فارس تا درياى خزر را در اختيار دارد مى‌خواهد از راه گسترش عمليات تروريستى (حماس و حزب اللَّه) بر جهان اسلام چيره شود و اسرائيل را نابود كند.

در سايه اين سناريو، آمريكا خواهد توانست اعضاى القاعده، طالبان و تروريستهاى نو وهابى را به فراموشى سپرده و توجه غرب را بر جوامع شيعى در جهان اسلام به عنوان مراكز اصلى تروريست پرورى متمركز كند