1- (اى زن) چون آنچه من مى‌بينم تو نمى‌توانى ديد، از من جدا شو، برو كه بين من و تو هيچ‌گونه رابطه‌ى فكرى نيست.

2- آيا فرزندان هاشم را نمى‌بينى كه همگى، قربانى ستم گروه ستمگر شدند.

3- آيا بنى اميه را به هدايت توصيف مى‌كنى؟ چه‌گونه چنين مى‌كنى، حال آنكه سرهاى فرزندان فاطمه- سلام اللّه عليها- به جرم حمايت از دين مبين، در سرزمين طف، به خون و خاك افتاده است.

4- اگر در فهم كتاب خدا راسخ و استوار بودى، از چگونگى احزاب حق و باطل آگاه مى‌شدى.

5- آنگاه به حتم درمى‌يافتى كه امويان و قاتلان اولاد پيامبر (ص) گروهى هستند كه لعنت پيوسته‌ى خدا شامل حال آنان است.

أبو الأسود، در ابياتى ديگر، كه ما ترجمه‌ى آن‌ها را مى‌آوريم روى‌درروى تاريخ، به دفاع از آل على (ع) فرياد مى‌كشد، و مردم را به يارى حق‌پرستان و آزادگان فرامى‌خواند:

آيا شگفت نيست كه فرزندان على (ع)، آل محمّد (ص) در طف قربانى ستم آل نزار شوند؟

فرزندان قشير! من قبل از آنكه زيانى متوجّه‌تان شود، شما را به دفاع از حقّ فرا مى‌خوانم.

براى يارى آل پيامبر (ص)، نيك به دفاع برخيزيد، تا در مبارزه در راه خدا، همچون انصار سهيم شويد. چون سپر، بر گرد سرهاى آنان حايل شويد، و منافقان و ستمگران و يارانشان را، از آل پيامبر (ص) دور كنيد.