ماده 205: هرگاه شخصى كه تهديد شده است بداند كه تهديد كننده نمى‌تواند تهديد خود را به موقع اجرا گذارد و يا خود شخص مزبور قادر باشد بر اينكه بدون مشقت اكراه را از خود دفع كند و معامله را واقع نسازد آن شخص مكره محسوب نمى‌شود.

- ر. ك. 346/ مس/ 1.

- 1136/ مس/ 4 و 5.

ماده 206: اگر كسى در نتيجه اضطرار اقدام به معامله كند مكره محسوب نشده و معامله اضطرارى معتبر خواهد بود.

- ر. ك. 346 صدر مس 1- قسمت چهارم.

س 121- چون شهريه دانشگاهها زياد است و براى عده‌اى به خصوص كسانى كه علاوه بر تحصيل براى كسب مخارج آن مجبور به كار هستند و حقوق خود را ماهيانه دريافت مى‌دارند امكان پرداخت يك جاى وجه شهريه به ندرت ميسر است لذا مجبورند اين مبلغ را به اقساط بپردازند كه در نتيجه آن كار مزدى به آن تعلّق خواهد گرفت؛ براى مثال اگر شهريه يك دوره تحصيلى مجموعاً 1260 دلار باشد در صورتى كه دانشجو آن را در سه قسط بپردازد مى‌بايست هر ماه 283 دلار پرداخت نمايد كه در نتيجه وجه پرداختى 1449 دلار خواهد شد آيا مى‌شود به اين كار مبادرت كرد؟

ج- اگر ناچار به پرداخت باشند مانع ندارد ولى در دادن بهره قصد بهره نكنند.

ج 2 ف ص 124- 125

ماده 207: ملزم شدن شخص به انشاء معامله به حكم مقامات صالحه قانونى اكراه محسوب نمى‌شود.

- ر. ك. پايان 511- سرقفلى- س 222.

ماده 208: مجرد خوف از كسى بدون آنكه از طرف آن كس تهديدى شده باشد اكراه محسوب نمى‌شود.

ماده 209: امضاء معامله بعد از رفع اكراه موجب نفوذ معامله است.

- (براى تنفيذ يا رد، ر. ك. 247 تا 253 ق. م و فتاواى ارجاع داده شده به آنها).

- (نحوه تنفيذ، 345/ مس/ 6).

- (اثر اكراه در ايقاع، «طلاق»، 1136- مس/ 8).