3. شبانى‌

از پيشوايان اهل بيت عليهم السّلام روايتى كه بيانگر رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم در كودكى باشد نقل نشده است. آرى، از امام صادق عليه السّلام حديثى نقل شده كه در خصوص امر شبانى و حكمت آن، عموم پيامبران را شامل مى‌شود. در آن روايت آمده است:

خداوند هرگز پيامبرى برنينگيخت جز آن‌كه او را شبان گوسفندان گرداند تا بدين وسيله اداره امور مردم را بدو بياموزد[1]

چنان‌كه در مورد حكمت كشاورزى و شبانى، از آن حضرت روايت شده كه فرمود:

خداى عزّ و جل از ميان كارها كشاورزى و شبانى را براى پيامبران خود دوست مى‌داشت تا نزولات آسمانى را ناپسند ندارند.[2]

نيز روايت شده كه:

هيچ‌گاه پيامبر خدا اجير كسى نشد.[3]

اين روايت دلالت دارد كه رسول خدا برخلاف ادعاى برخى از تاريخ‌نگاران كه با استناد به حديثى از صحيح بخارى‌[4] گفته‌اند پيامبر براى مكّيان شبانى مى‌كرده است، حضرت هيچ‌گاه براى مردم مكه در قبال اجرت، شبانى نكرده است.

[1] .« ما بعث اللّه نبيّا قط حتى يسترعيه الغنم، يعلّمه بذلك رعيه للناس».

[2] .« ان اللّه عزّ و جل أحبّ لأنبيائه من الأعمال: الحرث و الرعى، لئلّا يكرهوا شيئا من قطر السماء» علل الشرايع ص 23، سفينة البحار ماده نبأ.

[3] .« ما كان أجيرا لأحد قط» تاريخ يعقوبى 2/ 21؛ البداية و النهاية 2/ 296.

[4] . صحيح بخارى كتاب الاجاره، باب 33، حديث 499.