بخش دوم رشد و بالندگى‌

1. سرپرستى ابو طالب عليه السّلام‌

سرپرستى عبد المطلب از نواده‌اش «محمد» صلّى اللّه عليه و اله و سلم تا زمانى كه امور مربوط به او را به فرزندش ابو طالب سپرد، همواره ادامه داشت. وى مى‌دانست كه ابو طالب به بهترين شكل ممكن از برادرزاده خود سرپرستى خواهد كرد؛ هرچند ابو طالب از مال و منال زيادى برخوردار نبود ولى بين برادران خود، از همه شايسته‌تر و ميان قريش جايگاه والايى داشت و مورد احترام بود. گذشته از اين، ابو طالب برادر پدرى و مادرى عبد اللّه به‌شمار مى‌آمد و همين، بر تحكيم رشته مهر و محبّت وى در مورد پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم مى‌افزود.

ابو طالب با افتخار و سربلندى، پذيراى اين مسئوليت شد و در اين راستا همسر پاك‌نهادش فاطمه بنت أسد او را يارى مى‌داد. اين دو بزرگوار، محمد صلّى اللّه عليه و اله و سلم را در خوراك و پوشاك بر خود و فرزندانشان مقدّم مى‌داشتند و پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم هنگام وفات فاطمه بنت أسد به همين موضوع اشاره كرد و فرمود:

امروز مادرم را از دست دادم.

و آن مخدّره را با پيراهن خويش كفن نمود و در لحدش خوابيد. از لحظه وفات عبد المطلب وظيفه دشوار ابو طالب در جهت حفظ و