بخش سوم جلوه‌هايى از شخصيّت خاتم پيامبران صلّى اللّه عليه و اله و سلم‌

1. داناى نياموخته‌

امتياز خاتم پيامبران صلّى اللّه عليه و اله و سلم از اين جنبه است كه نزد آموزگارى از جنس بشر خواندن و نوشتن نياموخت‌[1] و در محيط علم و دانش بزرگ نشد، بلكه نشو و نماى او در جامعه جاهلى بوده و هيچ‌كس در پى انكار اين حقيقت قرآنى برنيامده است.[2]

آن بزرگوار ميان مردمى بالندگى يافت كه جهل و نادانى آنان و فاصله‌شان از علوم و معارف از همه بيشتر بود، رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم آن دوران را عصر جاهليت ناميد و امكان ندارد چنين نامگذارى از كسى جز فرد دانشورى، كه به دانش و جهل و خرد و نادانى مردم كاملا آگاهى داشته، صادر گردد.

افزون بر اين، وى (از نزد خدا) كتابى آورد كه مردم را به علم و دانش و فرهنگ و انديشه و تفكّر فراخوانده و انواع علوم و معارف را در خود جاى داده است. او در آغاز، طبق برنامه درخور تحسينى، كتاب و حكمت را به مردم آموخت‌[3] تا اين‌كه تمدنى منحصر به فرد ايجاد كرد كه شرق و غرب را با همه علوم و معارفش در نور ديد و هم‌چنان نيز نورافشانى مى‌كند و مى‌درخشد.

[1] . نحل/ 103.

[2] . عنكبوت/ 48.

[3] . جمعه/ 2.