بخش ششم ميراث علمى خاتم پيامبران صلّى اللّه عليه و اله و سلم‌

خداى متعال فرمود:

هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ؛[1]

او كسى است كه ميان جمعيت درس‌نخوانده‌اى كه در گمراهى آشكارى به سر مى بردند پيامبرى از خودشان برانگيخت كه آياتش را بر آن‌ها مى‌خواند و آنان را تزكيه مى‌كند و به آنان كتاب و حكمت مى‌آموزد.

از بررسى تاريخ اسلام، در مورد بعثت الهى خاتم پيامبران حضرت محمد صلّى اللّه عليه و اله و سلم نتايج سترگى جلوه‌گر است:

1. آوردن رسالتى الهى و جهان‌شمول كه آن را به تمام بشريت ابلاغ نمود.

2. تربيت امتى مسلمان كه مشعل‌دار رسالت و حامل نسيم خوشبوى نبوّت به ساير امت‌هاست.

3. به‌پا نمودن دولتى اسلامى با موجوديتى سياسى و مستقل و نظامى الهى و منحصر به فرد.

[1] . جمعه/ 2.