5. مسجد ضرار

پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلم با آوردن دين يكتاپرستى و آيينى باگذشت، كوشيد طبق دستورات الهى انسان‌هايى شايسته و جامعه‌اى سالم تربيت كند. آن بزرگوار براى زدودن پليدى شرك و وسوسه‌هاى شيطانى و بيمارى‌هاى روحى از انسان، دشوارى‌ها و مصيبت‌ها و نبردها را به جان خريد.

احساسات كينه‌توزانه و حسد، در جمعى از منافقان تحريك شد و به ادعاى ايجاد معبدى براى عبادت سالخوردگان و بيماران در شب‌هاى بارانى، در مقابل مسجد «قبا» دست به بناى مسجدى زدند و نزد رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم شتافتند و از او خواستند در آن مسجد نماز بگزارد تا به عمل آن‌ها مشروعيّت بخشد. از آن‌جا كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلم آماده حركت به تبوك بود، پاسخ به درخواست آن‌ها را به تأخير انداخت و در بازگشت از اين سفر وحى الهى نازل شد و او را از نمازگزاردن در آن مسجد نهى فرمود، زيرا اين جايگاه، خود عاملى براى پراكنده ساختن مسلمانان و آسيب رساندن به آنان به‌شمار مى‌آمد و ميان مسجدى كه براساس تقوا و مسجدى كه بر پايه آسيب‌رسانى به مسلمانان بنا شده بود، تفاوتى بسيار بود، به‌همين‌دليل، پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم فرمان به تخريب و سوزاندن آن داد[1].

[1] . سيره نبوى 20/ 530؛ بحار الأنوار 20/ 253.